Padîşah bilindciyên perizînê yên li rojhilatê Orşelîmê, li milê rastê yê Çiyayê Hammaşxîtê, ji bo kirêta îlaha Eştoreta Saydayiyan, kirêtê îlahê Kemoşê Moaviyan, kirêtê îlahê Molekê Emmoniyan ku ji aliyê Silêmanê Padîşahê Îsraêlê ve hatibûn çêkirin, qirêj kirin.
Herwiha Yoşiya ji bo gotinên Şerîeta di nivîsa Hîlqiyayê Kahin di Mala Xudan de dîtibû hat nivîsandin pêk bîne, cinbaz, kesên bi ruhan dişêwirîn, pûtên malê, pûtên din û li welatê Cihûda û li Orşelîmê tiştên kirêt ku hatine dîtin, hemû ji holê rakirin.
Loma Xudan wiha dibêje: “Heke tu bizivirî, ezê te vegerînim Ku tu li ber min bisekinî. Heke tu tiştên hêja bêjî, ne yên bêkêr, Tê bibî wekî devê min. Wê gavê wê gel li te vegere, Ne ku tê li wan vegerî.
“Niha ji Cihûdayî û şêniyên Orşelîmê re bêje: ‘Xudan wiha dibêje: Va ye, ez li dijî we şikil didim belayekê. Ez li dijî we pîlanekê dikim. Loma bila her kes ji riya xwe ya xerab vegere! Bila her kes rê û kirinên xwe rast bike.’
Ezê wan di çavê hemû padîşahiyên dinyayê de bikim mijara saw û şermê. Wê li her cihê ku min ew sirgûn kirin, bibin mijar û meseloka tinazkirinê û naletkirinê.
Wan ji we re got: ‘Bila niha tevahiya we dev ji rê û karên xwe yên xerab berdin ku hûn li welatê xwe bijîn ku Xudan ji berê ve û heta hetayê daye we û bav û kalên we.
“Heke zilamek jina xwe berde Û jina wî here, bi kesekî din re bizewice, Ma ew zilam wê careke din vegere ba wê? Gelo ev yek wê welêt bi tevahî qirêj neke? Te bi gelek yaran re fahîşetî kir Û tu dixwazî vegerî ba min?!” Ev e gotina Xudan.
Here, bi van gotinan gazî bakur bike û bibêje: “‘Ya Îsraêla çivanok vegere!’ Ev e gotina Xudan. “‘Êdî ezê bi hêrs li we nenêrim, Çimkî ez dilovan im’ Ev e gotina Xudan. “‘Ez nikarim hêrsa xwe her û her bidomînim.
Min gelek caran xulamên xwe yên pêxember ji we re şandin û got: Bila herkes xwe ji riyên xwe yên xerab bide alî û karên xwe sererast bike. Li pey îlahan neçin û xulamiya wan nekin. Wî çaxî hûnê li welêt rûnin ku min da bav û kalên we. Lê belê we guh neda û guhdariya min nekir.
Dibe ku gava Mala Cihûda tevahiya xerabiya ez difikirim ku bînim serê wan bihîst, hemûyan dev ji riya xwe ya xerab berde ku ez jî neheqî û gunehên wan bibexişînim.”
Ya gelê Cihûda û şêniyên Orşelîmê! Xwe ji Xudan re pak bikin, Dilê xwe sinet bikin! Yan na, ji ber kirinên we yên xerab, Wê xezeba min wekî êgir rabe û bişewite Û kesê bitefîne tunebe.
“Erzê diya xwe bişikênin, erzê wê! Çimkî êdî ew ne jina min e, Ez jî ne mêrê wê me. Bila zinakariyê ji ser rûyê xwe, Fahîşetiyê jî, ji sing û berê xwe bavêje.
Vedigerin, Lê ne ber bi Yê Berz ve; Ew wek kevanê bêkêr bûn. Ji ber hêrsa zimanê wan, Wê serekên wan bi şûran bikevin. Wê ev tişt li welatê Misrê, Bibin sedema tinazan.
“‘Wekî bav û kalên xwe tevnegerin! Pêxemberên berê digot ku Xudanê Karîndar wiha dibêje: Ji rê û kirinên xwe yên xerab vegerin! Lê wan nebihîst, wan guhdariya min nekir.’” Ev e gotina Xudan.
“‘Nalet li wî kesî ku pûtên rijandî û qewirandî yên ji destê hosteyekî dide çêkirin û bi dizî diçikîne ku ji Xudan re kirêt e.’ Bila hemû gel bêje: ‘Amîn!’
“Loma niha ji Xudan bitirsin. Bi kamilî û dilsozî jê re xulamiyê bikin. Îlahên ku bav û kalên we li aliyê din ê Çemê Feratê û li Misrê xulamiya wan dikirin bavêjin û xulamiya Xudan bikin.
Samûêl ji Mala Îsraêl re wiha got: “Heke hûn bi hemû dilê xwe û bi hemû canê xwe vegerin Xudan, îlahên xerîb û pûtên Eştoretê ji nav xwe rakin. Xwe bispêrin Xudan û bi tenê xulamiya wî bikin. Wê Xudan jî we ji destê Filîstiyan rizgar bike.”