Ya Xudan, tu hemû pîlanên wan Ên ji bo kuştina min dizanî. Neheqiyên wan nebexişîne, Gunehên wan ji ber xwe xîş neke! Bila ew li hizûra te biterpilin, Gava hêrsa te rabû, belayê bîne ser wan.
Ya xweyê min padîşah! Hêvî dikim guh bide min. Lavakirina min qebûl bike û min careke din venegerîne mala Yonatanê Nivîsende. Ez naxwazim li wir bimirim.”
Wê gavê wan Yêremya girt û avêt sarinca Malkiyayê kurê padîşah ku li hewşa parêzvanan bû. Wan Yêremya bi werîsan daxist jêr. Di sarincê de ne av, tenê herî hebû. Yêremya ket nav heriyê.
Ji ber vê yekê, va ye, ez ji we re pêxember, mirovên şehreza û mamosteyan dişînim. Hûnê hinekan ji van bikujin û xaç bikin û yên din jî li kinîştên xwe bidin ber qamçiyan û ji bajarekî biteriqînin bajarê din.
Ji wan tengahiyên ku tu li ber kişandinê yî netirse. Va ye, Îblîs wê hinan ji we bavêje zîndanê, da ku hûn bên ceribandin û hûnê deh rojan cefayê bikişînin. Heta mirinê dilsoz bimîne, ezê taca jiyanê bidim te.