–Ax! Xwezî kesê guhdariya min dike hebe! Va ye mohra min, bila Karîndar bersiva min bide! Xwezî nivîsa doza ku dijminê min nivîsiye Di destê min de be!
Xudan ji Mûsa re got: “Tu vê wekî bîranînekê di nivîseke de binivîse û di guhê Yêşû de jî bibêje ku ezê navê Emalêqiyan bi tevahî ji ser rûyê erdê rakim.”
“Ev bîst û sê sal in, ji sala sêzdehan a Yoşiyayê Padîşahê Cihûdayê kurê Amon heta îro, gotina Xudan ji min re tê û min gelek caran ji we re got, lê we guhdarî nekir.
Li ser vê yekê hemû serekan Yehûdiyê kurê Natanyayê kurê Şelemyayê kurê Kûşî şand ba Barûk. Wî ji Barûk re got: “Tomara ku te ji gel re xwend hilde û were.” Li ser vê yekê Barûkê kurê Nêriya tomar hilda û hat.
Herwiha tê li dijî Yehoyaqîmê Padîşahê Cihûdayê bêjî: ‘Xudan wiha dibêje: Te ev tomar şewitand û got: Te çima nivîsî ku wê esse Padîşahê Babîlê bê, vî welatî wêran bike û wê mirov û heywanan jî, ji holê rake?’
Loma tu here û rojeke rojiyê, ji gelê li Mala Xudan re ji tomara ku te ji devê min nivîsîne, gotinên Xudan bixwîne. Tê ji Cihûdayiyên ku ji bajaran hatine re jî bixwînî.
Yêremyayê Pêxember ev gotin ji Barûkê kurê Nêriya re digotin û Barûk jî, ji devê wî ev li ser tomarekê dinivîsandin. Di çarsaliya padîşahiya Yehoyaqîmê kurê Yoşiyayê Padîşahê Cihûdayê de Yêremya jê re got: