“Li ser vê yekê, Xudan li ser gelê Enatotê yê ku li pey kuştina te bûn wiha dibêje: ‘Wan digot: Bi navê Xudan pêxemberiyê neke, yan na emê te bi destê xwe bikujin.’
Ma mîrasa min li gorî min nebû teyrê dirinde yê deqdeqî Ku teyrên din ên dirinde dorpêç û êrîşê wê dikin? Herin, hemû heywanên çolê bicivînin, Bînin ku wê bixwin.
“Wê bi nexweşiyên mirinê bimirin û wê tu kes şîna wan neke. Wê neyên veşartin û li ser axê bibin zibil. Wê bi şûr û xelayê biqedin. Wê cendekên wan ji teyrên ezmanan û heywanên çolê re bibin xurek.”
Ezê pîlanên Cihûda û Orşelîmê li vir vala derînim. Ezê wan bidim destê kesên li pey kuştina wan û bidim ber şûrên dijminên wan. Ezê cendekên wan ji heywanên erdê û teyrên ezmanan re bikim xurek.
Gotina Xudan ev e: “‘Paşê ezê Sîdqiyayê Padîşahê Cihûdayê, xulamên wî û hemû kesên bajêr ên ku ji ber kul, şûr û xelayê sax mane, bidim destê Nebûxadnessarê Padîşahê Babîlê û dijminên pey kuştina wan. Wê hemûyan bide ber şûran, canê wan nebexişîne, li ber wan nekeve û rehmê nîşanî wan nede.’
Sîdqiyayê Padîşah bi dizî ji Yêremya re sond xwar û got: “Bi navê Xudanê Jîndar ê ku can da me, ezê te nekujim û te nedim destê van zilamên li pey kuştina te ne.”
Ya bajarê wêranbûyî, tê çi bikî? Tu cilên sor jî li xwe bikî, Bi xemlên zêrîn xwe bixemilînî jî, Çavên xwe jî kil bikî, Tu beredayî xwe rind dikî. Dildarên te, te red dikin Û didin pey kuştina te.
Xudan wiha dibêje: “‘Çawa min Sîdqiyayê Padîşahê Cihûdayê teslîmî destê dijminê wî Nebûxadnessarê Padîşahê Babîlê kir ku li pey kuştina wî bû, ezê Hofrayê Firewnê Misrê jî wisa teslîmê destê dijminên wî bikim ku li pey kuştina wî ne.’”
Ezê Elamê li ber dijminên wan, Li ber kesên li pey kuştina wan, bişikênim. Ezê hêrsa xwe ya rabûyî Û xerabiyê bi ser wan de bînim.” Ev e gotina Xudan. “Heta ez wan biqedînim, Ezê şûr li pey wan bişînim.
Îro wê Xudan te bide destê min. Ezê te bikujim û serê te ji gewdeyê te veqetînim. Ezê bedena leşkerên Filîstî jî bidim teyrên ezmanan û heywanên çolê! Bi vî awayî wê tevahiya dinya bizanibe ku Xwedê li welatê Îsraêl heye.