Dema padîşah derbas bû, pêxember qîriya û got: “Ev xulamê te ketibû şer, leşkerek zilamekî dîl anî û got: ‘Hay ji vî zilamî hebe. Heke bireve, tê bergîdana wî yan bi canê xwe, an bi telantek zîv bidî.’
Waliyên beriya min li ser gel bûn bar û ji wan, ji bilî nan û şerabê, 40 şekel zîv jî distandin. Xulamên wan jî bûbûn bela serê gel. Lê ji tirsa Xwedê, min wisa nekir.
Hûn çima pereyê xwe ji bo tiştê ku ne nan e didin? Hûn çima keda xwe ji bo tiştê ku têr nake dirijînin? Baş min bibihîzin! Bila hûn tiştên qenc bixwin, Bila bi xwarina dewlemendan canê we zewqê bistîne.