‘Wê ev taxim herin Babîlê û heta roja ku ezê bala xwe bidim wan, wê li wir bimînin.’” Ev e gotina Xudan. “‘Wê gavê ezê wan derxim û vegerînim vî cihî.’”
“Va ye, pal hatin çêkirin ku bajêr desteser bikin. Bajarê ku şûr, kul û xela bi ser wî de hatin, da destê Kildaniyên ku li dijî wî şer dikin. Va ye, çawa ku tu dibînî, tiştê ku te got çêbû.
‘Kildanî ji bo şer tên û wê xaniyan bi laşên mirovan tije bikin ku min bi hêrs û xezeba xwe li wan xistiye. Min ji ber hemû xerabiyên wan mirovan, rûyê xwe ji vî bajarî da alî.
Çaxê Sîdqiyayê Padîşahê Cihûdayê û hemû leşkerên wî ev yek dît, reviyan. Ew bi şev, bi riya bexçeyê padîşah di dergehê di navbera herdu dîwaran re ji bajêr derketin û ber bi Eravayê ve reviyan.
Lê artêşa Kildaniyan da pey wan û li deştên Erîhayê gihîşt Sîdqiya. Wan ew girt û bir Rîvlaya li herêma Hamayê, ba Nebûxadnessarê Padîşahê Babîlê. Wî jî dîwana wî kir.