Yê ku ji rojhilat gazî teyrê dirinde, Ji welatê dûr gazî zilamê ku Pîlana min pêk bîne dike, ez im. Erê, min got û ezê bînim cih, Min şîret kir, ezê wê çêkim.
Ezê Elamê li ber dijminên wan, Li ber kesên li pey kuştina wan, bişikênim. Ezê hêrsa xwe ya rabûyî Û xerabiyê bi ser wan de bînim.” Ev e gotina Xudan. “Heta ez wan biqedînim, Ezê şûr li pey wan bişînim.
“Hemû rêwîno! Ma ev ji bo we ne tiştek e? Binêrin û bibînin Ka êş heye wekî êşa ket serê min, Ev êşa ku di roja hêrsa xwe ya dijwar de Xudan anî serê min.
Lê li ezmanan Xwedayek heye ku siran vedike. Wî ji Nebûxadnessarê Padîşah re gotiye ka wê di rojên pêş de çi bibe. Xewn û dîtiniyên ku te di nav nivînan de dîtine, ev in:
Çimkî ez dizanim piştî mirina min hûnê bi tevahî dilxerab bibin û ji wê riya min li we emir kiriye averê bibin. Di rojên pêş de wê xerabî bên serê we, çimkî hûnê tiştên di çavê wî de xerab in bikin. Hûnê bi kirinên destê xwe, Xudan hêrs bikin.”