18 Xudan wiha dibêje: “Va ye ezê konên Aqûb vegerînim firehiya berê Û li ber warên wî bikevim. Wê bajar li ser xirbeyekî demên berê ji nû ve ava bibe Û qesir li cihê xwe yê heq rûne.
Dawidê Padîşah ji tevahiya civakê re got: “Xwedê kurê min Silêman, wî tenê ew hilbijart. Xort û xeşîm e, lê kar mezin e. Çimkî ev perestgeh, ne ji bo mirov e, lê ji bo Xwedê Xudan e.
Yê ku peyva xulamê xwe bi cih tîne Û şîreta qasidên xwe pêk tîne, ez im. Yê ku ji bo Orşelîmê dibêje: ‘Wê tê de bê rûniştin’ Û ji bo bajarên Cihûdayê dibêje: ‘Wê bên çêkirin. Ezê wêraneyên wan dîsa ava bikim’ ez im.
Û ji bo Koreş dibêje: ‘Ew şivanê min e, Wê hemû armanca min pêk bîne’ ez im. Yê ku ji bo Orşelîmê dibêje: ‘Wê bê avakirin’ Û ji Perestgehê re dibêje: ‘Wê hîmê te bê danîn’ jî dîsa ez im.”
Ezê bikim ku hûn min bibînin.” Ev e gotina Xudan. “Ezê we vegerînim firehiya we ya berê û ji nav hemû miletan û hemû derên ku min hûn derxistine, bicivînim.” Ev e gotina Xudan. “Ezê we dîsa bînim dera ku min hûn jê sirgûn kiribûn.”
Çimkî gotina Xudan ev e: “‘Va ye roj tên ku ezê gelê xwe Îsraêl û Cihûdayê vegerînim firehiya berê’” dibêje Xudan. “‘Ezê wan vegerînin welatê min daye bav û kalên wan ku ji xwe re bikin milk.’”
Xwedayê Îsraêl Xudanê Karîndar wiha dibêje: “Gava ez wan vegerînim firehiya berê, wê li welatê Cihûda û bajarên wî careke din vê gotinê bêjin: ‘Ya dera edaletê! Ya çiyayê pîroz! Xudan te pîroz bike!’
Wê tevahiya geliyê ku xwelî û cendek tên avêtin, hemû zeviyên heta Newala Qîdronê, heta kujê Dergehê Hespan ê ku li rojhilat e, ji bo Xudan pîroz bin. Êdî wê heta hetayê neyên rakirin û neyên hilweşandin.”
Li welatê Binyamîn, li gundên derdora Orşelîmê, li bajarên Cihûdayê, li herêma çiyayî, li Şefêla û Negevê wê zevî bi zîvan bên kirîn û nivîsên kirînê li ber şahidan bên îmzekirin û morkirin. Çimkî ezê wan vegerînim firehiya berê.’” Ev e gotina Xudan.
wê dengê kêf û şahiyê, dengê bûk û zavê were. “‘Ji Xudanê Karîndar re şikir bikin, Çimkî Xudan qenc e. Dilovaniya wî her û her e. Çimkî ezê welêt vegerînim firehiya berê’” dibêje Xudan.
“Lê Aqûbê xulamê min, netirse! Îsraêlo, neşikê! Çimkî va ye, ezê te ji dûrî Û ziriyeta te ji welatê sirgûnbûna wan rizgar bikim. Wê Aqûb vegere, aramî û bêxemiyê bibîne. Wê kesê wî bilerizîne tunebe.”
Ezê gelê xwe Îsraêl vegerînim firehiya berê, Wê bajarên wêran ava bikin û lê rûnin. Wê rezan deynin û şeraba wan vexwin, Wê bexçeyan deynin û fêkiyê wan bixwin.
Milyaketê Xudan got: “Ya Xudanê Karîndar, ma tê heta kengê ji Orşelîm û bajarên Cihûdayê rehma xwe texsîr bikî ku ev heftê sal in tu li wan hêrs bûyî?”
“Loma Xudan wiha dibêje: ‘Ez bi rehmê vegeriyam Orşelîmê. Wê Mala min li wê derê bê avakirin.’” Ev e gotina Xudanê Karîndar. “‘Wê benê pîvanê li ser Orşelîmê bê kişandin.’
“Wê rojê ezê mîrên Cihûdayê bikim wekî tasikeke nava agirê daran û xetîreyeke di nav lodên dexlê de dişewite. Wê tevahiya gelên li rast û çepê daqurtînin. Wê şêniyên Orşelîmê êdî li cihê xwe, li Orşelîmê rûnin.
Tevahiya welêt, ji Gevayê heta Rîmmona başûrê Orşelîmê, wê bibe mîna Deşta Eravayê. Lê wê Orşelîm bilind be û ji Dergehê Binyamînê heta Dergehê Yekemîn, heta Dergehê Goşeyê û ji Birca Hananêlê heta mehserên padîşah li cihê xwe bimîne.