“Hemû tiştên hatî serê me, ji ber karên me yên xerab û sûcên me yên mezin bûn. Ya Xwedayê me! Li gorî neheqiyên me, te em kêmtir ceza kirin û kesên saxmayî hişt û dan me.
Wî rez kola û kevir derxistin. Mêwên bijare lê çandin Û li navê bircek ava kir. Di hundirê wê de mehserek jî kola. Ew li bendê ma ku rez tirî bide, Lê rez tiriyê bejî da.
Cihûdayîno! Bi qasî hejmara bajarên we, îlahên we hene. Bi qasî hejmara kuçeyên Orşelîmê, we gorîgeh çêkirin ku ji wî îlahê jê tê şermkirin, ango ji Baal re, bixûrê pêxin.’
Wê xerabiya te, te terbiye bike, Wê çivanokiya te erzê te bide şikandin. Bizane û bibîne, Xwedayê xwe Xudan berdan, Tiştekî xerab û tehl e. Tirsa min li ba te tuneye.” Ev e gotina Reb Xudanê Karîndar.
Hemû yarên te, tu ji bîr kirî, Li te nagerin. Çimkî ji ber mezinbûna sûcê te Û zêdebûna gunehên te, Min bi derba dijminan Û bi cezayê zaliman li te xist.
Loma hemû kesên te daqurtînin wê bên daqurtandin Û hemû neyarên te herin sirgûnê. Wê kesên te talan dikin bên talankirin, Ezê kesên ku te dişelînin bidim şelandin.
Neyarên wê ji me mezintir bûn, Dijminên wê gihîştine rihetiyê. Ji ber zêdebûna gunehên wê, Xudan ew tengijand. Zarokên wê li bin destê dijminan çûne sirgûnê.
Ez ji bo te çi bêjim? Ya Orşelîma keç, ez dirûvê te bi çi bixim? Siyona keça xama, ez te bişibînim çi ku teselî bikim? Şikestina te wekî deryaya bêserî ye, Ma kî dikare şifayê bide te?
Ji ber ku min li dijî wî sûc kir, Heta li doza min binêre û mafê min bistîne, Ezê li ber hêrsa Xudan xwe ragirim. Wê min derxe ronahiyê, Ezê edaleta wî bibînim.
Derman tuneye êşa te bikewîne, Birîna te baş nabe. Her kesê xebera te dibihîze ji bo te li çepikan dixe, Çimkî kesek maye ku xerabiya te ya herdemî lê nebûye?