Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Yêremya 30:14 - Kurmanji Încîl

14 Hemû yarên te, tu ji bîr kirî, Li te nagerin. Çimkî ji ber mezinbûna sûcê te Û zêdebûna gunehên te, Min bi derba dijminan Û bi cezayê zaliman li te xist.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Yêremya 30:14
38 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Xwedê bi hêrsa xwe ez perçe kirim, Wî kîna xwe li dijî min rakir. Wî diranên xwe li dijî min qirçandin, Dijberê min, awirên çavan dide min.


Wî hêrsa xwe li dijî min rakiriye Û min ji dijminên xwe dihesibîne.


Tu beramberî min bêrehm bûyî, Bi qeweta destê xwe zorê li min dikî.


Hin ji wan bêaqil bûn, Ji ber sûc û xerabiyên xwe kişandin.


Gava te kir hewar, Pûtên te dane hev, bila te rizgar bikin. Wê ba wan hemûyan hilîne, Wê hilmek wan bi xwe re bibe. Lê kesê xwe dispêre min, Wê welat ji xwe re bike milk Û çiyayê min ê pîroz mîras bistîne.


“Tê ji wan re vê gotinê bêjî: “‘Bila çavên min, Şev û roj hêsiran bibarîne û nesekine. Çimkî gelê min, keça min a xama, Şikestina mezin xwar Û bi giranî birîndar bû.


Veguhertina rê, Ji bo te çiqas xweş e! Çawa ku Aşûrê tu şermezar kirî, Wê Misir jî şermezariya te bike.


“Rabe here Lubnanê û bike hewar! Li Başanê dengê xwe hilde! Li Evarîmê bike hewar! Çimkî hemû yarên te şikestin.


Wê ba hemû şivanên te bajo û bibe Û yarên te herin sirgûnê. Tê ji ber hemû xerabiya xwe, Rezîl û riswa bibî.


Çima tu ji ber birîna xwe dikî feryad? Derba te bêderman e. Ji ber mezinbûna sûcê te Û zêdebûna gunehên te, Min ev yek anî serê te.


Wê Kildanî bên, li dijî vî bajarî şer bikin û bajêr bidin ber êgir. Wê bajêr tevî xaniyên ku wan li ser wan ji Baal re bixûr pêxist, pêşkêşiyên rijandinê ji îlahan re dan û ez hêrs kirim, bişewitînin.


“Çimkî gelê Îsraêl û gelê Cihûda hê ji xortaniya xwe ve, tenê tiştên ku di çavê min de xerab e kirin. Gelê Îsraêl bi karên destê xwe, ji xeynî hêrskirina min tiştekî din nekir.” Ev e gotina Xudan.


Kirêtiyên xwe danîn Mala min a ku bi navê min tê gazîkirin û wan ew qirêj kir.


Wan li Geliyê Ben-Hînnomê bilindciyên perizînê yên Baal çêkirin ku kur û keçên xwe ji Molekê îlah re pêşkêş bikin. Min ev kirêtî li wan emir nekir. Di fikra min de jî derbas nebû ku bibe sedema gunehkirina gelê Cihûda.


‘Va ye, wê hemû jinên li qesra Padîşahê Cihûdayê mane bibin ba fermandarên Padîşahê Babîlê û wê ew jin ji te re bêjin: “‘Mirovên tu bi wan ewle yî, Tu xapandî û tu têk birî. Ji ber ku niha lingên te ketin nav heriyê, Ew zivirîn û çûn.’


Ya bajarê wêranbûyî, tê çi bikî? Tu cilên sor jî li xwe bikî, Bi xemlên zêrîn xwe bixemilînî jî, Çavên xwe jî kil bikî, Tu beredayî xwe rind dikî. Dildarên te, te red dikin Û didin pey kuştina te.


Xudan ji ber xerabî û kirêtiyên we êdî hew ragirt, welatê we bûye wêraneya bêkes û xirbeya naletbûyî û îro jî wisa ye.


Ezê herim ba mezinan û bi wan re bipeyivim. Bêguman ew riya Xudan Û hikmên edaleta Xwedayê xwe dizanin.” Lê wan jî nîr şikandiye, Wan ben qetandine.


Loma wê şêrekî daristanê li wan bixe, Wê gurê çolê wan perçe bike Û wê piling li ber bajarên wan bikeve kemînê. Her kesê ji wir dertê, wê bê perçekirin. Çimkî neheqiya wan zêde ye Û çivanokiya wan gelek e.


Di destên wan de rim û kevan hene. Ew zalim û bêrehm in. Dengê wan wekî xuşîna deryayê ye, Ew li hespan siwar dibin. Mîna şervanên ku tevdîra şer kirine, Ew li dijî te ne, ya Babîla keç!


Di destên wan de rim û kevan hene. Ew zalim û bêrehm in, Dengê wan wekî xuşîna deryayê ye. Ew li hespan siwar dibin, Mîna şervanên ku tevdîra şer kirine. Ew li dijî te ne, ya Siyona keç!”


Min gazî hezkiriyên xwe kir, Lê wan ez xapandim. Gava li pey xwarinê digeriyan Ku hêza xwe vegerînin, Kahin û rîspiyên min li bajêr mirin.


Bi şev dinale û digirî, Dêmên wê tije hêsir in. Ji hemû yarên wê, Teselîkarek jî nema. Hemû hevalên wê pê re bêbextî kir, Ew bûn dijmin.


Reb ji hêrsa xwe çawa Siyona keç bi ewrê reş nixamt! Bedewiya gelê Îsraêl ji ezmanan avêt erdê, Di roja hêrsa xwe de pêgeha xwe bi bîr neanî.


Tevahiya gelê Îsraêl Şerîeta te binpê kir, pişta xwe da te û guhdariya dengê te nekir. “Loma jî nifira hatiye kirin û sonda hatiye xwarin pêk hat, ya ku di Şerîeta Mûsayê xulamê Xwedê de hatiye nivîsandin bi ser me de hat. Çimkî me li ber te guneh kir.


Bi awayê ku di Şerîeta Mûsa de nivîsandiye, ev hemû xerabî hatin serê me. Lê dîsa jî em ji xerabiyên xwe nezivirîn. Ya Xudan, me kerema te nexwest û me guh neda rastiya te.


Em ji emrên te, rê û rêbazên te qetiyan, me guneh kir, me sûc kir, me xerabî kir û me serî hilda.


Diya wan zina kir, Li wan bi zaro ma, riswatî kir. Got: ‘Ezê li pey yarên xwe herim. Ew av û nan, hirî û kitan, Meyê û rûnê zeytê didin min.’


Çimkî ezê li dijî Efrayîm bibim wekî şêrek, Ji bo Mala Cihûda bibim wekî şêrekî ciwan. Ezê wan perçe bikim û bihêlim, Ezê wan bibim û wê tu kes rizgar neke.


Hemû peymangirên te, Wê te ji axa te bajon. Mirovên tu bi wan ewle yî, Wê te bixapînin û zora te bibin. Kesên nanê te xwarin, Wê dafikan deynin pêşiya te. Lê wê haya te jî jê tunebe.”


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ