Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Yêremya 3:3 - Kurmanji Încîl

3 Loma tavî hat texsîrkirin Û barana biharê nayê. Eniya te eniya fahîşê bû, Lê şermezarî ne xema te bû.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Yêremya 3:3
28 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Dotira rojê keça mezin ji ya biçûk re got: “Şeva çûyî ez bi bavê xwe re razam. Îşev dîsa em wî serxweş bikin û tu here pê re razê. Da ku em bikarin ziriyeta xwe berdewam bikin.”


Wan nexwest guhdariyê bikin. Wan karên nedîtî ku te di nav wan de kiribûn, ji bîr kirin. Wan serhişkî kir û serekek ji xwe re peyda kir ku vegerin Misrê û koletiya xwe. Lê tu Xwedayê bexişkar, keremdar û dilrehm î. Tu zû hêrs nabî û dilovaniya te zêde ye. Te ew bernedan.


Kesê xerab rûyê xwe tirş û dijwar dike, Lê dilrast riya xwe saxlem dike.


Ezê wî wêran bikim, wê neyê kesaxtin û tevrikirin. Wê devî û dirî tê de derkevin. Ezê emir li ewran bikim ku baranê li ser nebarîne.”


Gotina Xudan a li ser xelayê ku ji Yêremya re hat û got ev e:


Ma pûtekî miletan bikaribe baranê bibarîne heye? Ma ezman dikarin ji ber xwe, taviyê bibarînin? Ya Xwedayê me Xudan! Ma tu ne ew î? Hêviya me tu yî, çimkî te ev hemû tişt kirin.


Esilzadeyên wê xulamên xwe dişînin avê, Ew diçin sarincan, lê avê nabînin, Firaxên wan vala vedigerin. Şerm dikin, riswa dibin, Serê xwe dixin ber xwe.


Ax terikî ye, li welêt baran tuneye. Cotkar şerm dikin û serê xwe dixin ber xwe.


“Tomarekê hilde û hemû gotinên min ên ji rojên Yoşiya vir ve li dijî gelên Îsraêl û Cihûda û miletên din ji te re gotin, binivîse.


Ew di dilê xwe de nabêjin: ‘Em ji Xwedayê xwe Xudan bitirsin Ku barana pêşî û paşî di dema wan de dide Û hefteyên palehiyê ji bo me diparêze.’


Neheqiyên we ew ji we dûr kirin, Gunehên we qencî ji we texsîr kir.


Ya Xudan, ma çavê te ne li ser rastiyê ye? Te li wan xist, lê ew li ber xwe neketin, Te ew qedandin, lê wan terbiye qebûl nekir. Wan rûyê xwe ji kevir hişktir kir û nexwest vegerin.


Ji ber kirêtiyên xwe, şermezar bûn? Lê wan qet şerm nekir. Ew nizanin rûsorbûn çi ye. Loma jî wê di nav ketiyan de bin, Gava ez wan ceza bikim, wê biterpilin” dibêje Xudan.


Ji ber kirêtiyên xwe, şermezar bûn? Lê wan qet şerm nekir. Ew nizanin rûsorbûn çi ye, Loma jî wê di nav ketiyan de bin, Gava hatin cezakirin, wê biterpilin’” dibêje Xudan.


Ma kî ewqasî şehreza ye ku vê yekê fêm bike? Ma devê Xudan ji kê re got ku ew gotina wî eşkere bike? Ji bo çi welat tune û wêran bû. Çima bû beriyeke wisa ku kes tê re derbas nabe?


Ezê quretiya hêza we bişikênim, ezmanên we bikim wekî hesin û axa we bikim wekî tûnc.


“Hê ji dema palehiyê re sê meh hebû, Min baran ji ser we birî. Min bi ser bajarekî de barand, Lê bi ser bajarê din de nebarand. Bi ser zeviyekê de baran hat, Lê zeviya ku baran bi ser de nehat ziwa bû.


Ji bo vexwarina avê, Kesên du-sê bajaran çûn bajarekî, Lê bi avê têr nebûn. Dîsa jî hûn li min venegeriyan.” Ev e gotina Xudan.


Xudanê tê de rast e, Ew neheqiyê nake. Ew her sibe edaleta xwe pêk tîne Û her şeveq wê bernade. Lê kesê neheq nizane şerm çi ye.


Min hişkesalî şand ser welat û çiyayên wî; ser dexil, şeraba nû, zeyt, berên axê, mirov û heywanên wî û ser tevahiya keda destên we.”


Wê ezmanên li ser serê te bibin tûnc, axa di bin te de jî bibe hesin.


Hay ji xwe hebin û yê ku dipeyive red nekin. Ew ên ku dengê wî yê ku ew li ser erdê hişyar kirin, red kirin, xilas nebûn. Îcar, eger em berê xwe ji wî yê ku ji ezmanan dibêje badin, em hê bêtir nikarin xilas bibin.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ