Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Yêremya 3:17 - Kurmanji Încîl

17 Wê demê wê ji Orşelîmê re bêjin: ‘Textê Xudan.’ Wê hemû milet li wir, bi xatirê navê Xudan li Orşelîmê bicivin û êdî wê nedin pey hişkiya dilê xwe yê xerab.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Yêremya 3:17
44 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Xudan bi bêhna xweş a qurbanên şewitandinê kêfxweş bû û got: “Tevî ku meyla dilê mirov ji zarokatiyê ve bi ser xerabiyê ve ye, êdî ezê careke din ji ber mirovan vê axê nalet nekim. Wekî min niha kir, êdî ezê careke din her jîndarî tune nekim.


“Herwiha gava xerîbek ne ji gelê Îsraêl be, ji bo xatirê navê te ji welatê dûr hat


Di nîvê rê de Xudan hêza min qels kir, Rojên min kêm kir.


Bila wek bav û kalên xwe serhişk û serhildar nebin, Ew nifş ku, bi ruhê xwe û bi dilê xwe, Ji Xwedê re dilsoz nebû.


Li ser te peyvên berziyê tên gotin, ey bajarê Xwedê:


Belê ya Xudan, em di rê û rêbazên te de Li benda te man. Daxwaza dilê me Navê te û salixdana te ye.


“Xerîbên ku xwe bi Xudan ve girê dabûn Ku jê re xizmetê bikin, Ji navê Xudan hez bikin Û bibin xulamên wî, Erê, her xerîbê Roja Septê digire, mirdar nake Û bi peymana min qewîn digire,


Wê kesên rojava ji navê Xudan, Kesên rojhilat jî, ji rûmeta wî bitirsin. Çimkî wekî avên geliyê teng, wê zû were, Wekî avên ku hilma Xudan ew dajo.


Di sala mirina Ûzziyayê Padîşah de, min dît ku Reb li ser textekî berz û bilind rûniştibû. Daw û delingê xiftanê wî Perestgeh tije dikir.


Xudan wiha dibêje: “Ezman textê min, Erd pêgeha min e. Hûnê maleke çawa ji min re ava bikin? Dera ku ez bêhna xwe lê vedim li ku ye?


“Çimkî ez kar û fikrên wan dizanim. Dema ku ezê hemû milet û zimanan bidim hev, nêzîk dibe. Wê bên û rûmeta min bibînin.


Xudan dibêje: “Çawa ku Îsraêlî di taseke paqij de pêşkêşiyeke dexlê tînin Mala Xudan, wê ew jî, ji tevahiya miletan hemû birayên we, bi hespan, bi erebeyên hespan, bi erebeyên sergirtî, bi hêstiran, bi deveyan wekî pêşkêşiya ji bo min bînin çiyayê min ê pîroz Orşelîmê.”


Lê wan guhdarî nekir û guh nedayê. Hemûyan jî da pey serhişkiya dilê xwe yê xerab. Min jî hemû gotinên vê peymanê bi ser wan de anî. Çimkî min li wan emir kir ku pêk bînin. Lê wan nekir.’”


Piştî min ew jî rakirin, ezê dîsa li ber wan bikevim û her yekî ji wan vegerînim ser mîras û welatê wî.


Îcar heke ew milet, çawa ku hîn kiriye ku bi navê Baal sond bixwin, hîn bikin ku di riya gelê min de bimeşin, bi navê Xudan sond bixwin û bêjin: ‘Bi navê Xudanê Jîndar,’ wê gavê wê di nav gelê min de avadan bin.


Ji bo xatirê navê xwe me kêm nebîne, Textê xwe yê birûmet erzan neke. Peymana te bi me re kiriye bi bîr bîne û xera neke.


We ji bav û kalên xwe zêdetir xerabî kir. Ji bo guhdariya min nekin, we da pey serhişkiya dilê xwe yê xerab.


“Ya Xudan! Tu hêz û keleha min î, Di roja teng de cihê reva min î! Wê milet ji binê dinyayê, Werin ba te û bêjin: ‘Bav û kalên me tenê derew, tiştên pûç, Pûtên bi kêrî wan nehatin, mîras standin.’


Ya textekî birûmet! Ya cihê Pîrozgeha me Ku ji berê ve hatiye bilindkirin!


Lê ew dibêjin: ‘Dev jê berde, vala ye! Emê li gorî pîlanên xwe herin. Emê hemû li gorî serhişkiya dilê xwe yê xerab bikin.’”


“Min di dilê xwe de got: “‘Min çiqas dixwest ku te bi awayekî birûmet bixim nav kurên xwe! Welatê bi dilê her kesî, Mîrasa herî xweş a miletan bidim te.’ “Min wiha jî got: “‘Tê ji min re bêjî: Bavo! Û ji pey min neqetî.


Xwedayê Îsraêl Xudanê Karîndar wiha dibêje: “Gava ez wan vegerînim firehiya berê, wê li welatê Cihûda û bajarên wî careke din vê gotinê bêjin: ‘Ya dera edaletê! Ya çiyayê pîroz! Xudan te pîroz bike!’


Wê ev bajar ji bo min û hemû miletên dinyayê yên ku tevahiya qenciya ez bi wan dikim bibihîzin, bibe navekî şahî, berzî û pesindanê. Wê ji ber hemû xêr û qenciya ku ez didim wan, bitirsin û bilerizin.’


Heke tu bi dilsozî, edalet û rastiyê Bi navê Xudanê Jîndar sond bixwî, Wê gavê wê milet xwe bi Xudan bereket bikin Û pê pesnê xwe bidin.”


Lê wan guhdarî nekir û guh neda. Ew tenê li gorî şêwra dilê xwe yê hişk û xerab çûn. Ew ne berepêş, lê berepaş çûn.


Lê ew li pey dilhişkiya xwe meşiyan. Çawa ku bav û kalên wan hînî wan kiriye, wan da pey Baalan.”


“Wê rojê wê gelek milet bi Xudan ve bên girêdan. Wê bibin gelê min. Ezê di nav te de rûnim.” Tê bizanî ku Xudanê Karîndar ez şandime ba te.


Ezê wan bînim û wê li nava Orşelîmê rûnin. Wê bibin gelê min, ezê bi dilsozî û edaletê bibim Xwedayê wan.’


Bi vî awayî hûnê wan bibînin û hemû emrên Xudan bi bîr bînin. Hûnê wan bigirin ku nedin pey dil û çavên xwe yên ku zinayê dikin. Wê ev rîşî ji bo vê yekê hebin.


Çimkî, bi ser ku Xwedê dizanin jî, bi Xwedêtî rûmet nedanê û ne jî jê re şikir kirin; lê belê fikirîna wan bû pûçîtî û dilê wan ê fêmkor tarî bû.


Çimkî guneh wê li ser we hukumdariyê neke. Ji ber ku hûn ne di bin Şerîetê de, lê belê hûn di bin keremê de ne.


Lê belê Orşelîma ezmanî azad e, diya me ew e.


“Tiştên veşartî yên Xwedayê me Xudan in, lê tiştên hatin eşkerekirin her û her ên me û yên zarokên me ne ku em hemû gotinên vê Şerîetê pêk bînin.


Lê gava dadger dimiriya, dizivirîn û ji bav û kalên xwe bêtir xera dibûn. Wan dîsa dida pey îlahan, xulamiya wan dikirin û li ber wan deverû diçûn erdê. Wan dev ji tu kar û riya serhişkiyê bernedida.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ