1 Wê salê, di destpêka padîşahiya Sîdqiyayê Padîşahê Cihûdayê de, di meha pêncan a sala çaran de, Hananyayê Pêxember ê kurê Ezzûrê Gîvonî, li Mala Xudan, li ber kahin û tevahiya gel ji min re got:
Padîşah çû Gîvonê ku qurbanan pêşkêş bike. Çimkî ew der, bilindciyê herî navdar bû. Silêman li wê derê, li ser gorîgehê hezar qurbanên şewitandinê pêşkêş kirin.
Pêxemberê ku xewna wî heye, bila xewna xwe bêje. Lê yê ku gotina min pê re ye, bila bi dilsozî gotina min bêje. Ma li ba genim, ka çi ye?” Ev e gotina Xudan.
Min tevahiya van gotinan ji Sîdqiyayê Padîşahê Cihûdayê re got: “Stûyê xwe bixin bin nîrê Padîşahê Babîlê. Xulamiya wî û gelê wî bikin ku hûn sax bimînin.
Hananya li pêş tevahiya gel got: “Xudan wiha dibêje: ‘Di navbera du salan de ezê nîrê Nebûxadnessarê Padîşahê Babîlê ji stûyê hemû miletan bi vî awayî derxim û bişikênim.’” Yêremyayê Pêxember rabû çû.
ew berjêr bû hat odeya nivîsendeyê qesrê. Hemû serek li wir rûdiniştin: Êlîşamayê Nivîsende, Delayayê kurê Şemaya, Êlnatanê kurê Exbor, Gemaryayê kurê Şafan, Sîdqiyayê kurê Hananya û hemû serekên din.
Gotina ku Yêremyayê Pêxember di çarsaliya padîşahiya Sîdqiyayê Padîşahê Cihûdayê de, gava ew pê re çû Babîlê, li Serayayê kurê Nêriyayê kurê Mahsêya emir kir, ev e. Seraya serpeywirdar bû.
Roja Xudan Amorî dan destê gelê Îsraêl, Yêşû li ber çavê gelê Îsraêl ji Xudan re got: “Ya roj, tu bisekine li ser Gîvonê, Ya heyv, tu jî li Deşta Ayalonê.”