13 Niha rê û kirinên xwe rast bikin û guh bidin dengê Xwedayê xwe Xudan. Wî çaxî wê Xudan jî fikra xwe biguherîne û pêk neyîne ku xerabiya ku gotibû wê bîne serê we.
Bila kesê xerab dev ji riya xwe, Bila kesê neheq dev ji fikrên xwe berde. Bila ew li Xudan vegerin Ku ew li wan were rehmê. Bila ew li Xwedayê me vegerin, Çimkî wê bi zêdebarî bibexişîne.
Roja min bav û kalên we ji welatê Misrê, ji êtûna helandina hesin deranî, min li wan emir kir û got: Guh bidin dengê min û her tiştê ku li we emir dikim pêk bînin ku hûn bibin gelê min û ez jî bibim Xwedayê we.
“Niha ji Cihûdayî û şêniyên Orşelîmê re bêje: ‘Xudan wiha dibêje: Va ye, ez li dijî we şikil didim belayekê. Ez li dijî we pîlanekê dikim. Loma bila her kes ji riya xwe ya xerab vegere! Bila her kes rê û kirinên xwe rast bike.’
“Ma Hîzqiyayê Padîşahê Cihûdayê û gelê Cihûda ew kuşt?! Qey ew ji Xudan netirsiyan, li hizûrê wan lavayî Xudan nekir? Loma Xudan fikra xwe guhert û xerabiya ku gotibû ezê bînim serê wan, pêk nehat. Lê niha em bixwe belayeke mezin tînin serê xwe.”
Belkî hemû guhdar bin û ji riya xwe ya xerab vegerin ku ez jî fikra xwe biguherînim û xerabiyê pêk neyînim ku ji bo kirinên wan ên xerab, min pîlan kiribû ku bînim serê wan.
Min gelek caran xulamên xwe yên pêxember ji we re şandin û got: Bila herkes xwe ji riyên xwe yên xerab bide alî û karên xwe sererast bike. Li pey îlahan neçin û xulamiya wan nekin. Wî çaxî hûnê li welêt rûnin ku min da bav û kalên we. Lê belê we guh neda û guhdariya min nekir.
Dibe ku gava Mala Cihûda tevahiya xerabiya ez difikirim ku bînim serê wan bihîst, hemûyan dev ji riya xwe ya xerab berde ku ez jî neheqî û gunehên wan bibexişînim.”
‘Heke hûn li vî welatî bimînin, ezê we ava bikim û hilneweşînim. Ezê we daçikînim û ji kokê ranekim. Çimkî ez ji ber xerabiyên min anîn serê we xemgîn im.
Wî ji Xudan re dua kir û got: “Ax, ya Xudan, hê gava ez li welatê xwe bûm, ma min ev negot? Ji ber vê yekê ez yekser reviyam Tarşîşê. Min dizanibû tu Xwedayekî keremdar û dilrehm î, tu zû hêrs nabî, dilovaniya te zêde ye û tu dev ji cezakirinê berdidî.
Gava Xudan ji bo wan dadgerek derdixist, Xudan pê re bû û wî dadgerî di hemû rojên xwe de ew ji destê dijminê wan rizgar dikir. Çimkî Xudan ji ber nalîna wan a ku zordaran tengasî dida wan, li ber wan diket.