Va ye, ezê li ser rûyê erdê tofanê rakim û hemû jîndarên di bin ezmanan de ku hilma jiyanê bi wan re heye tune bikim. Wê her bedena li ser rûyê erdê helak bibe.
Xudan got: “Min çawa Îsraêlê ji ber çavê xwe avêt, ezê Cihûdayê jî, ji ber çavê xwe bavêjim. Ezê bajarê Orşelîma ku min ew hilbijartibû û Mala ku min gotibû ezê tê de bim, red bikim.”
“Gava vî gelî, pêxemberekî yan kahinekî ji te pirsa kir û got: ‘Ka peyama Xudan çi ye’ Ji wan re bêje: ‘Kîjan peyam?’ Ezê we ji ser serê xwe bavêjim.” Ev e gotina Xudan.
Gotina Xudan ev e: “Lê heke hûn behsa peyama Xudan bikin, ji ber ku gava min hûn şandin û ji we re got: ‘Hûnê nebêjin: Peyama Xudan,’ we behsa peyama Xudan kir,
“Loma Xwedayê Îsraêl Xwedayê Karîndar Xudan wiha dibêje: ‘Va ye, ezê hemû xerabiya ku min li dijî gelê Cihûda û hemû şêniyên Orşelîmê got, bişînim ser wan. Çimkî min ji wan re got, lê wan guhdarî nekir. Min gazî wan kir, lê wan bersiv neda.’”
Ji ber neheqiya wan, ezê wî, ziriyeta wî û xulamên wî ceza bikim. Ezê hemû xerabiyê bi ser wan, gelê Cihûda û şêniyên Orşelîmê de bînim ku min li dijî wan got û wan guh nedayê.’”
“Gelê min ji nebûna zanînê tune bû. Ji ber ku te zanîn red kir, Ezê te ji kahintiya xwe red bikim. Te Şerîeta Xwedayê xwe ji bîr kir. Ezê jî zarokên te ji bîr bikim.
Çimkî ezê li dijî Efrayîm bibim wekî şêrek, Ji bo Mala Cihûda bibim wekî şêrekî ciwan. Ezê wan perçe bikim û bihêlim, Ezê wan bibim û wê tu kes rizgar neke.
«Hingê wê ji yên li milê xwe yê çepê re jî bêje: ‹Ji min dûr bikevin, hûn ên ku nifir lêbûyî, herin agirê herheyî yê ku ji bo Îblîs û milyaketên wî hatiye amadekirin.
“‘Bibînin ku ez, ez ew im, Ji xeynî min Xwedê tuneye! Ez dikujim, ez vedijînim, Ez birîndar dikim, ez sax dikim Û kesê ji destê min rizgar bike tuneye.