Ev Mala ku niha ewqas berz e, lê wê hemû kesên ku di ber re derbas dibin, şaş û metel bimînin, bifîkînin û bêjin: ‘Xudan çima ev xerabî anî serê vî welatî û vê Malê?’
Ji ber ku wan dev ji min berda, ji îlahan re bixûr pêxistin û bi kirinên destên xwe ez hêrs kirim, wê li dijî vê derê agirê xezeba min a dijwar rabe û netefe.’
Ew vegeriyan xerabiya bav û kalên xwe ku nedixwestin guhdariya gotinên min bikin. Wan da pey îlahan û xulamiya wan kir. Mala Îsraêl û Mala Cihûda peymana min xera kir ku min bi bav û kalên wan re kiriye.
Wî çaxî tê ji wan re bêjî: ‘Gotina Xudan ev e: Bav û kalên we dev ji min berda û da pey îlahan. Wan xulamiya wan kir û li ber wan çok vedan. Wan ez berdam û Şerîeta min pêk neanî.
Her kesê ew dîtin, ew xwar. Neyarên wan got: ‘Em ne sûcdar in, Sedem sûcê wan e! Ew li dijî Xudanê ku mêrga rastiyê ye, Li dijî Xudanê hêviya bav û kalên wan, sûcdar bûn.’