Gava te kir hewar, Pûtên te dane hev, bila te rizgar bikin. Wê ba wan hemûyan hilîne, Wê hilmek wan bi xwe re bibe. Lê kesê xwe dispêre min, Wê welat ji xwe re bike milk Û çiyayê min ê pîroz mîras bistîne.
va ye ezê bişînim pey hemû miletên bakur.” Ev e gotina Xudan. “Ezê bişînim pey xulamê xwe Nebûxadnessarê Padîşahê Babîlê jî û wan li dijî vî welatî, hemû şêniyên wî û hemû miletên derdorê rakim. Ezê wan bi tevahî tune bikim. Ezê wan bikim mijara sawê û fîkandinê. Wê bibe xirbeyeke herheyî.
“Heke zilamek jina xwe berde Û jina wî here, bi kesekî din re bizewice, Ma ew zilam wê careke din vegere ba wê? Gelo ev yek wê welêt bi tevahî qirêj neke? Te bi gelek yaran re fahîşetî kir Û tu dixwazî vegerî ba min?!” Ev e gotina Xudan.
Ya bajarê wêranbûyî, tê çi bikî? Tu cilên sor jî li xwe bikî, Bi xemlên zêrîn xwe bixemilînî jî, Çavên xwe jî kil bikî, Tu beredayî xwe rind dikî. Dildarên te, te red dikin Û didin pey kuştina te.
“Hilkişe Çiyayê Neboyê yê li herêma çiyayî ya Evarîmê ku li welatê Moavê ye û li pêşberî Erîhayê ye. Welatê Kenanê yê ku ezê bi milkî bidim Îsraêliyan bibîne.