Yêremya 2:27 - Kurmanji Încîl

²⁷ Ew ji darê re dibêjin: ‘Tu bavê min î.’ Ji kevirekî re dibêjin: ‘Te ez anîm dinyayê.’ Çimkî wan ne rûyê xwe, lê pişta xwe da min. Lê gava bela hat, wê bêjin: ‘Rabe, me rizgar bike!’

Yêremya 2:27 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Îşaya 26:16

Ya Xudan, ew di tengasiyê de li te geriyan, Gava terbiyekirina te gihîşt wan, Wan duaya bêdeng ji nava xwe rijand.

Yêremya 10:8

Hemû bi hev re bûn ehmeq û bêaqil, Şîreta pûtan ji darê ne çêtir e!

Yêremya 18:17

Wekî bayê rojhilat, ezê li ber dijmin belav bikim. Di roja felaketa wan de, Ezê ne rûyê xwe, pişta xwe bidim wan.”

Yêremya 2:24

Tu wekî kera kovî ya li çolê digere bixwe yî. Ew ji bo daxwaza canê xwe hewayê bêhn dike. Çaxê hêç dibe, kî dikare wê bizivirîne? Hemû kesên lê digerin xwe nawestînin, Gava meha wê bê, wê bibînin.

Yêremya 22:23

Ya şêniyê Lubnanê Ku mala te ji darên sedrê ava kiriye! Gava êş û jan te bigire, Tê wekî jina zaro tîne, biêşî û binalî!”

Yêremya 3:9

Wê bi ewqas bêxemiyê zina kir û welat qirêj kir. Wê bi kevir û daran re fahîşetî kir.

Yêremya 30:7

Ax! Ew roj gelek tirsdar e, Roja wekî wê tuneye. Ji bo Aqûb, dema tengasiyê ye, Lê wê jê rizgar bibe.”

Yêremya 32:33

Wan ne rûyê xwe, pişta xwe da min. Tevî ku min gelek caran hînî wan kir, wan ne terbiye qebûl kir, ne jî guhdarî kir.

Yêremya 37:3

Sîdqiyayê Padîşah di wê demê de Yehûxalê kurê Şelemya û Sefanyayê Kahin ê kurê Maesêya şandin ba Yêremyayê Pêxember ku bêjin: “Ji bo me, ji Xwedayê me Xudan re dua bike.”

Yêremya 42:2

ba Yêremyayê Pêxember. Wan jê re got: “Em lava dikin, daxwaza me qebûl bike. Ji bo me, ji bo tevahiya vî gelê mayî ji Xudan re dua bike. Demekê em zêde bûn, lê wekî tu bi çavê xwe dibînî em hindik mane.

Daniyêl 9:7

“Tu dadperwer î, ya Reb! Ji ber ku em ne dilsoz bûn te em avêtin welatên dûr û nêzîk. Em ew Cihûyên ku li wan deran dijîn, şêniyên Orşelîmê, hemû Îsraêlî îro em di nav şermê de ne.

Hoşêya 4:12

Gelê min bi pûtekî darîn dişêwire, Darê wî bersiva wî dide! Ruhê zinayê ew ji rê derxist, Ji Xwedayê xwe dûr ket û zina kir.

Hoşêya 5:15

Paşê ezê vegerim cihê xwe, Heta ew sûcên xwe qebûl bikin Û li rûyê min bigerin, li wir bimînim. Gava bikevin tengasiyê, wê li min bigerin.”

Hoşêya 7:14

Ji dil lavayî min nekirin, Lê li ser nivînên xwe dizarin. Ji bo dexil û şeraba nû Xwe bi kêran birîndar dikin, Pişta xwe didin min.