Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Yêremya 2:20 - Kurmanji Încîl

20 “Çimkî dema berê te nîrê xwe şikand Û benên xwe qetandin. Te got: ‘Ez xulamiyê nakim.’ Tu li ser her girê bilind Û li bin her dara şîn, Razayî û fahîşetî kir.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Yêremya 2:20
50 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Yarovam di roja panzdehê meha heştan de, wekî cejna welatê Cihûda cejnek çêkir. Wî li gorîgeha çêkiriye qurban pêşkêş kirin. Ji golikên zêrîn ku li Bêt-Êlê çêkiriye re qurban pêşkêş kirin û ji bo bilindciyên ku li Bêt-Êlê ava kiriye, kahin danîn ser kar.


Li ser her girê bilind û li bin her dara şîn, ji xwe re kevirbel, pûtên Aşêrayê û cihê perizînê çêkirin.


Wî ew ji tariyê û ji bin siya mirinê deranîn, Wî şikand zîncîrên wan.


«Em biqetînin girêdanên wan Ji ser xwe bavêjin benê wan.»


Bi pûtên xwe yên qewirandî ew didexisandin, Bi cihên wan ên bilind, ew hêrs dikirin,


Tevahiya gel bi hev re bersiv da û got: “Her tiştê ku Xudan gotiye emê bikin.” Mûsa bersiva gel gihand Xudan.


Mûsa hat û hemû gotin û rêbazên Xudan ji gel re gotin. Tevahiya gel bi dengekî bersiv da û got: “Hemû tiştên ku Xudan gotin, emê bikin.”


Loma ez hatim ku wan ji destê Misriyan rizgar bikim. Ez hatim ku wan ji wî welatî derînim û bişînim welatê Kenanî, Hîtîtî, Amorî, Perîzzî, Hîwî û Yevûsiyan, wî welatê xweş û fireh ê ku şîr û hingiv jê diherike.


Ma bajarê dilsoziyê çawa bû fahîşe! Ew bajarê ku bi edaletê tije bû. Berê rastî lê dima, Niha kujer!


Wê rojê wê barê wan ji ser milê we rabe. Wê nîrê ser stûyê we ji ber xurtiya we bê şikandin.”


Ezê li welatê xwe Aşûriyan bişikênim, Li çiyayên xwe wan di bin lingan de biperçiqînim. Wê nîrê wan ji ser gelê min rabe, Barê wan ji ser pişta wan rabe.


Çimkî çawa ku te di roja Mîdyanê de şikandin, Tê nîrê li ser wan dibe bar, Darê zilma li ser milê wan, Gopalê li ser pişta wan bişikênî.


Min li ser girên çolê, Kirêtiyên te, zinayên te, Hîrînên te û riswatiya fahîşetiya te dît. Wey li te ya Orşelîm! Ma tê heta kengê paqij nebî?”


Zarokên wan jî bi gorîgeh Û pûtên wan ên Aşêrayê eleqedar dibin Ku li ber her darê şîn Û li ser girên bilind hatin çêkirin.


Ya hûn, kesên vî nifşî! Guh bidin gotina Xudan! Gelo ez ji bo gelê Îsraêl bûm çolistan? Ez bûm diyarê taristana kûr? Loma çima gelê min dibêje: ‘Em herin, Em êdî nayên ba te.’


Tenê sûcê xwe qebûl bike. Te li dijî Xwedayê xwe Xudan serî hilda. Te li bin her dara şîn, Hezkirina xwe bi îlahên xerîb re belav kir. Te guhdariya dengê min nekir.’” Ev e gotina Xudan.


Gotina Xudanê Karîndar ev e: “Wê rojê ezê nîrê wî yê stûyê te bişikênim Û benên wî biqetînim. Êdî wê xerîb wan ji xwe re nekin kole.


Ezê herim ba mezinan û bi wan re bipeyivim. Bêguman ew riya Xudan Û hikmên edaleta Xwedayê xwe dizanin.” Lê wan jî nîr şikandiye, Wan ben qetandine.


Gotina Xudan a pêşî ku bi riya Hoşêya hat ev e: Xudan ji Hoşêya re got: “Here ji zinakaran jinekê ji xwe re bîne ku jê zarokên zinayê çêbin. Ji ber ku gelê welêt dev ji min berda, zinayê dike.”


Diya wan zina kir, Li wan bi zaro ma, riswatî kir. Got: ‘Ezê li pey yarên xwe herim. Ew av û nan, hirî û kitan, Meyê û rûnê zeytê didin min.’


û jê re got: “Tê demeke dirêj bi min re bijî. Tê zinayê nekî, li pey tu mêran nekevî. Ezê jî nêzîkî te nebim.”


Li serên çiyayan qurban serjê dikin, Li ser giran, Li binê darmazî, spîndar û darberûyan bixûr pêdixin, Çimkî siya wan daran xweş e. Herwiha keçên we li wê derê fahîşetiyê dikin, Bûkên we jî zinayê.


Ya Îsraêl, şa nebe! Wek gelên din kêfxweş nebe! Ji ber ku te bêbextî li Xwedayê xwe kir, Te zina kir. Di tevahiya bênderên dexlan de, Te ji destmiza fahîşeyan hez kir.


Ez Xwedayê we Xudan im ku min hûn ji koletiya ji welatê Misrê deranîn. Min darên nîrê li ser stûyê we şikandin û hûn bi serbilindî da meşandin.


Niha ezê nîrê wî yê li ser te bişikênim, Ezê benên te biqetînim.”


“Divê hûn hemû derên perizînê yên miletên hûnê biqewitînin, tune bikin. Hûnê hemû derên xulamiya îlahên wan; çi li serê çiyayên bilind, çi li ser giran, çi jî li bin her dara pelgur, tune bikin.


Ji bîr nekin hûn li welatê Misrê kole bûn û Xwedayê we Xudan hûn rizgar kirin. Loma ez îro vî emrî li we dikim.


We îro eşkere kir ku Xwedayê we Xudan e, hûnê di riyên wî de bimeşin, qanûn, emir û rêbazên wî pêk bînin û guhdariya dengê wî bikin.


Lê Xudan hûn ji êtûna helandina hesin, ji Misrê deranî ku wekî îro hûn bibin gelê mîrasa wî.


Ma tu îlahekî wekî ku Xwedayê we Xudan li ber çavê we li Misrê kir, bi ceribandinan, bi nîşanan, bi kerametan, bi şer, bi destê hêzdar û zendê dirêjkirî, bi kirinên mezin û tirsdar, çû û ji nav miletekî, ji bo xwe miletekî din deranî?


Tu nêzîk bibe û hemû tiştên ku Xwedayê me Xudan bêje, guhdarî bike. Paşê her tiştê ku Xwedayê me Xudan wê ji te re bêje, ji me re bêje û emê guh bidin û pêk bînin.’


Wan ji Yêşû re got: “Her tiştê ku tu li me emir bikî, emê bikin. Tu me bişînî ku derê, emê herin wir.


Gel ji Yêşû re got: “Emê xulamiya Xwedayê xwe Xudan bikin û guh bidin dengê wî.”


Yêşû ev gotin di Nivîsa Şerîeta Xudan de jî nivîsandin. Wî kevirekî mezin hilda, ew li wê derê, li ber darberûya li ba Pîrozgeha Xudan çikand.


Yek ji wan heft milyaketên ku heft piyan bi wan re bûn hat, bi min re peyivî û got: «Were vê derê, ezê nîşanî te bidim, ka çawa ew fahîşeya mezin a ku li ser gelek avê rûniştiye, tê dîwankirin.


Gelê Îsraêl careke din tiştên di çavê Xudan de xerab in, kirin. Wan ji pûtên Baal û Eştoretê, ji îlahên Aramî, Saydayî, Moavî, Emmonî û Filîstiyan re xulamî kir. Wan dev ji Xudan berda û xulamiya wî nekir.


Gelê Îsraêl tiştên di çavê Xudan de xerab in, kirin. Wan xulamiya Baalan kir.


Wan dev ji Xudan berda û xulamiya Baal û Eştoretan kir.


Wan ji Xudan re kir hewar û got: ‘Me guneh kir, me dev ji Xudan berda û me ji pûtên Baal û Eştoretê re xulamî kir. Lê niha me ji destê dijminên me rizgar bike, emê xulamiyê ji te re bikin.’


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ