Yêremya 2:13 - Kurmanji Încîl

¹³ “Çimkî gelê min du xerabî kirin; Wan ez, kaniya ava jiyanê berdam Û ji bo xwe bîr kolan, Bîrên terikî ku avê hilnadin.

Yêremya 2:13 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Padîşah II, 22:17

Ji ber ku wan dev ji min berda, ji îlahan re bixûr pêxistin û bi kirinên destên xwe ez hêrs kirim, wê li dijî vê derê agirê xezeba min a dijwar rabe û netefe.’

Zebûr 36:9

Çimkî, kaniya jiyanê ji te ye, Ronahiya te ronahiya me ye.

Waiz 1:14

Min hemû karên ku li ser rûyê erdê tên kirin dîtin û hemû jî pûç in, wek ketina pey bayê ne.

Waiz 1:2

Waiz dibêje: “Çiqas pûç û vala ye. Her tişt pûç e.”

Waiz 12:8

Şehreza dibêje: “Çiqas pûç û vala ye. Her tişt pûç e.”

Waiz 2:11

Çaxê min li hemû karên destên xwe Û keda di ber de dayî nêrî, Min dît ku va ye her tişt pûç e û wek ketina pey bayê ye. Li ser rûyê erdê tu qezenc tunebû.

Waiz 2:21

Çimkî mirov hene ya ku bi ked, zanîn, şehrezayî û jêhatîbûna xwe bi dest dixin, ji kesekî ku keda xwe di ber re nedaye re dihêlin. Ev jî pûç û xerabiyeke mezin e.

Waiz 2:26

Çimkî Xwedê şehrezayî, zanabûn û şabûnê dide zilamê ku jê razî ye. Îcar Xwedê, karê civandin û danîna ser hev dide yê gunehkar, ji bo ku piştre bide kesê qenc. Ev jî, ji bo mirov pûç û wek ketina pey bayê ye.

Waiz 4:4

Min dît ku di bingeha her ked û serketinê de hesûdî heye. Ev jî pûç e û wek ketina pey bayê ye.

Îşaya 1:3

Ga xweyê xwe dizane, Ker jî afirê xweyê xwe. Lê Îsraêl nizane, Gelê min fêm nake.”

Îşaya 1:4

Wey li wî miletê guneh dike, Gelê neheqî li xwe barkirî, Ziriyeta xerabkaran, Zarokên xerabûyî! Wan dev ji Xudan berda Û Pîrozê Îsraêl kêm dît. Wan pişta xwe danê.

Îşaya 12:3

Hûnê ji bîrên xilasiyê, Bi şahî avê bikişînin.

Îşaya 5:13

Gelê min ji ber nezaniyê wê sirgûn bibe. Zilamên wan ên rûmetdar wê ji birçîbûnê bimirin, Gelê wan ji tîbûnê ziwa bibe.

Îşaya 55:2

Hûn çima pereyê xwe ji bo tiştê ku ne nan e didin? Hûn çima keda xwe ji bo tiştê ku têr nake dirijînin? Baş min bibihîzin! Bila hûn tiştên qenc bixwin, Bila bi xwarina dewlemendan canê we zewqê bistîne.

Îşaya 63:8

Xudan got: “Ew esse gelê min e, Ew kurên bêhîle ne” Û ji wan re bû rizgarkar.

Yêremya 1:16

Ji ber hemû xerabiyên wan, Ezê li dijî wan biryarên xwe bêjim. Çimkî wan dev ji min berda, Ji îlahan re bixûr pêxistin Û li ber karên destê xwe deverû çûn erdê.

Yêremya 14:3

Esilzadeyên wê xulamên xwe dişînin avê, Ew diçin sarincan, lê avê nabînin, Firaxên wan vala vedigerin. Şerm dikin, riswa dibin, Serê xwe dixin ber xwe.

Yêremya 15:6

Gotina Xudan ev e: “Te ez berdam, tu bi paşve diçî! Loma min jî destê xwe li dijî te dirêj kir û tu wêran kirî, Ji dilovanîkirinê ez westiyam.

Yêremya 17:13

Ya Xudan, ya hêviya Îsraêl! Her kesên tu berdayî, wê şerm bikin. Kesên ji te dizivirin, wê li bin axê bên nivîsandin. Çimkî wan Xudanê kaniya ava jiyanê berda.

Yêremya 18:14

Ma berfa Lubnanê ji zinarê çiyê kêm dibe? Ava sar a ji dûrî tê ziwa dibe?

Yêremya 19:4

Çimkî wan dev ji min berda û ev der kir welatekî xerîb. Wan ji îlahên xerîb re bixûr pêxist ku ne wan, ne bav û kalên wan, ne jî padîşahên Cihûdayê nas kir. Bi ser de wan ev der bi xwîna mirovên bêsûc dagirt.

Yêremya 2:11

Ma tu milet îlahên xwe guhertin? Va ye, ew îlah ne Xwedê ne jî! Lê gelê min rûmeta xwe Bi pûtên bêkêr guhert.

Yêremya 2:17

Ma te dev ji Xwedayê xwe Xudanê Ku di rê de rêberiya te kir, Berneda û bi vî awayî ev neanî serê xwe?

Yêremya 2:26

“Gava diz tê girtin çawa şerm dike, Wê Mala Îsraêl jî wisa şerm bike –Ew hemû, padîşahên wan, serekên wan, Kahinên wan û pêxemberên wan.

Yêremya 4:22

“Gelê min ehmeq e, min nas nake. Ew zarokên sexik in, fêm nakin. Di xerabîkirinê de şehreza ne, qencîkirinê nizanin.”

Yêremya 5:26

“Di nav gel de mirovên xerab hene. Wekî nêçîrvanên çivîkan di kemînê de ne, Kozikan datînin û mirovan digirin.

Yêremya 5:31

Pêxember bi derewan pêxemberiyê dikin Û kahin li gorî fikrên xwe serweriyê dikin. Gelê min jî, ji vê yekê hez dike, Lê di dawiyê de hûnê çi bikin?

Mîxa 2:8

Lê hê duh gelê min wekî dijmin serî rakir. Kesên şer nakin û di ewlehiyê de ne, Hûn ebayê xweşik ji wan dikin!

Mîxa 6:3

Xudan dibêje: “Ya gelê min! Min çi bi te kiriye? Min bi çi awayî tu westandî? Bersiva min bide!

Zekeriya 13:1

“Wê rojê wê kaniyek bizê ku Mala Dawid û şêniyên Orşelîmê ji guneh û nepaqijiyan pak bibin.”

Yûhenna 4:10

Îsa bersîva wê da û got: «Eger te bi dayîna Xwedê û yê ku ji te re dibêje: ‹Avê bide min ez vexwim› bizaniya, teyê jê bixwesta û wiyê ava jiyanê bida te.»

Yûhenna 4:11

Jinikê jê re got: «Ezxadim, tiştekî te yê ku tu pê avê bikişînî tune û bîr jî kûr e! Tê ava jiyanê ji ku derê bînî?

Yûhenna 4:14

Lê kî ji ava ku ez bidimê vexwe, tu caran tî nabe. Belê ew ava ku ezê bidim wî, wê di dilê wî de ji bo jiyana herheyî bibe kaniyeke ava ku diherike.»

Yûhenna 7:37

Di roja dawîn û herî girîng a cejnê de Îsa ji piyan rawesta û bi dengekî bilind got: «Eger yek tî be, bila bê ba min û vexwe.

Dubarekirina Şerîetê 31:16

Xudan ji Mûsa re got: “Di nêzîk de tê bigihîjî bav û kalên xwe. Wê gavê wê ev gel rabe îlahên xerîb ên di nav wan de bihebîne, îlahên welatê ku herinê. Wê dev ji min berdin û peymana ku min bi wan re kiriye xera bikin.

Petrûs II 2:17

Ev mirovên ha kaniyên bê av û mijên ku li ber bagerê tên ajotin in. Tariya reş ji bo wan hilanî ye.

Peyxam 21:6

Û ji min re got: «Her tişt çêbû. Ez Alfa û Omêga, Destpêk û Dawî me. Ezê ji kaniya ava jiyanê belaş bidim yê ku tî bûye.

Peyxam 22:1

Hingê milyaket çemê ava jiyanê nîşanî min da. Ew wek cama zelal bû û ji textê Xwedê û Berx derdiket û di nava kolana bajêr de diherikî.

Peyxam 22:17

Ruh û bûk dibêjin: «Were!» Û yê dibihîze bila bêje: «Were!» Û yê tî bûye bila bê; yê dixwaze bila belaş ava jiyanê bistîne.

Dadger 10:13

Lê we dev ji min berda û xulamiya îlahan kir. Loma ezê careke din we rizgar nekim.

Samûêl I, 12:10

Wan ji Xudan re kir hewar û got: ‘Me guneh kir, me dev ji Xudan berda û me ji pûtên Baal û Eştoretê re xulamî kir. Lê niha me ji destê dijminên me rizgar bike, emê xulamiyê ji te re bikin.’