Çimkî wan dev ji min berda, perizîn Eştoreta îlaha Saydayiyan, Kemoşê îlahê Moaviyan û Molekê îlahê Emmoniyan. Wekî bavê wî Dawid tiştên di çavê min de rast in kirin, nekirin. Wan qanûn û rêbazên min pêk neanîn û di riya min de nemeşiyan.
Milyaketê Xudan ji Êlyasê Tîşbeyî re got: “Rabe, here pêşwaziya şandiyên Padîşahê Sameryayê bike û ji wan re bêje: ‘Ma li Îsraêlê Xwedê tuneye ku hûn ji Baal-Zevûvê îlahê Eqronê dipirsin?
Kahinan negot: ‘Ka Xudan li ku ye?’ Kesên ku şerîet di destê wan de ye, ez nas nekirim, Şivanan li dijî min serî hilda, Pêxemberan jî bi navê Baal pêxemberî kir Û da pey pûtên bêkêr.”
“Ez çima te bibexişînim? Kurên te dev ji min berda Û bi îlahan sond xwar ku ne Xwedê ne. Gava min ew têr kirin, wan zina kir. Ew ref bi ref çûn malên fahîşeyan.
Ya gelê Îsraêl, xwezî bi te! Ma kî heye wekî te? Tu ew gel î ku ji aliyê Xudan ve hatiye rizgarkirin. Ew ji te re mertalê parastinê û şûrê rewnaq e. Wê dijminên te li ber te biçûk bin, Tê jî wan biperçiqînî.”