21 Loma kurên wan bide ber xelayê, Wan bavêje ber şûr. Bila jinên wan bibin jinebî û bêzarok. Bila mirin mêrên wan bikuje û bibe, Bila xortên wan di şer de bi şûr bên kuştin.
Loma wê Reb bi xortan şa nebe Û li ber sêwî û jinebiyan nekeve. Çimkî hemû xwedênenas û xerabkar in, Her dev ehmeqiyê dike. Dîsa jî wê hêrsa Xudan danekeve, Destê wî li dijî wan dirêjkirî bimîne.
Ew gelê ku pêxemberiyê ji wan re dikin, wê ji ber şûr û xelayê ber bi kuçeyên Orşelîmê ve bên avêtin. Wê kesekî wî gelî; jin, kur û keçên wî gelî veşêre tunebe. Çimkî ezê xerabiya wan bi ser wan de bînim.
Wê hejmara jinebiyên wan ji sêlaka deryayê bêtir be. Ezê nava rojê bi ser dayika xortan de xerabkaran bişînim Û jinişkave saw û tengasiyê bînim ser wan.
“Çawa ku li Misrê çêbû, min kul şand nav we. Min xortên we bi şûr kuştin, hespên we jî desteser kirin, Min pozên we bi bêhna pîs a artêşgeha we tije kir. Dîsa jî hûn li min venegeriyan.” Ev e gotina Xudan.