Êlyaqîmê kurê Hîlqiyayê berpirsê qesrê, Şevnayê nivîsende, Yoahê dîroknivîsê kurê Asaf, kincên xwe çirandin, hatin ba Hîzqiya û gotinên fermandar jê re gotin.
Kê tiştekî wiha bihîst? Kê tiştên wiha dît? Ma welatek di rojekê de çêdibe? Miletek jinişkave çêdibe? Lê gava êşê bi Siyonê girt, Wê kurên xwe anîn dinyayê.
“Tê ji wan re vê gotinê bêjî: “‘Bila çavên min, Şev û roj hêsiran bibarîne û nesekine. Çimkî gelê min, keça min a xama, Şikestina mezin xwar Û bi giranî birîndar bû.
Lê min di nav pêxemberên Orşelîmê de tiştekî bi tirs û saw jî dît! Zinayê dikin û didin pey derewan. Ew destê xeraban xurt dikin Ku tu kes dev ji xerabiyên xwe bernede. Hemû ji min re bûn wekî Sodomê, Şêniyên Orşelîmê bûn wekî Gomorayê.”