Yêremya 17:4 - Kurmanji Încîl

⁴ Tê mîrasa ku min daye te bi destê xwe winda bikî, Ezê li welatê tu pê nizanî te ji dijminên te re bikim kole. “Çimkî we hêrsa min pêxist ku her û her dişewite.”

Yêremya 17:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Padîşah I, 9:7

wê gavê ezê gelê Îsraêl ji welêt bavêjim ku min daye wan. Herwiha ezê vê Mala ku min ji bo navê xwe pîroz kiriye, ji hizûra xwe bavêjim. Wê gelê Îsraêl di nav tevahiya gelan de bibe mijar û meseloka tinazkirinê.

Padîşah II, 25:21

Padîşahê Babîlê li welatê Hamayê, li Rîvlayê li wan xist û ew kuştin. Bi vî awayî Cihûda, ji welatê xwe hat sirgûnkirin.

Nehemya 9:28

“Lê dema ku rihetî dîtin dîsa li ber te xerabî kirin. Ji ber vê yekê te ew di destê dijminên wan de hiştin û li ser wan hikim kirin. Dema ew vegeriyan û ji te re kir hewar, te ji ezmanan bihîst û li gorî rehma xwe, gelek caran ew rizgar kirin.

Îşaya 14:3

Di roja ku Xudan tu ji êş, derd û koletiya giran derxist û rihetî da te,

Îşaya 30:33

Çimkî Tofet ji zû ve hat amadekirin, Erê, ji bo padîşah hat amadekirin! Wî ew kûr û fireh kir. Loda wî agir û gelek êzing e. Hilma Xudan wek lehiya kukurdê wê pê dixe.

Îşaya 5:25

Loma hêrsa Xudan li dijî gelê wî rabû. Wî destê xwe dirêj kir û li wan xist. Çiya lerizin û cendek wekî zibil, Di nav kuçeyan de man. Lê dîsa jî hêrsa Xudan daneket, Destê wî li dijî wan dirêjkirî ma.

Îşaya 50:11

Lê hûn kesên ku êgir pêdixin Û bi çirûskan xwe radipêçin, Hûn hemû, di nav pêta agirê xwe de Û di nav çirûskên ku we pêxistine de bimeşin! Ya ku wê ji bo we ji destê min tê ev e: Hûnê di nav ezebê de razên.

Îşaya 66:24

Wê derkevin derve û li cendekên mirovên ku li dijî min serî hildan, binêrin. Çimkî kurmê laşê wan namire û agirê wan natefe. Wê di çavê hemû beşer de kirêt bin.

Yêremya 12:7

“Min dev ji mala xwe berda, Mîrasa xwe red kir. Min hezkiriya dilê xwe da destê dijminên wê.

Yêremya 15:14

Ezê we, li welatekî hûn nas nakin, Ji dijminên we re bikim kole. Çimkî hêrsa min wekî êgir pêket Û wê li dijî we bişewite.”

Yêremya 16:13

Ji ber vê yekê ezê we ji vî welatî bavêjim welatekî ku hûn û bav û kalên we pê nizanin. Hûnê li wê derê bi şev û roj ji îlahan re xulamiyê bikin. Çimkî ezê li ber we nekevim.’

Yêremya 18:23

Ya Xudan, tu hemû pîlanên wan Ên ji bo kuştina min dizanî. Neheqiyên wan nebexişîne, Gunehên wan ji ber xwe xîş neke! Bila ew li hizûra te biterpilin, Gava hêrsa te rabû, belayê bîne ser wan.

Yêremya 2:14

Ma Îsraêl kole ye? Ma ew koleyê ku li malê hat dinyayê? Ji bo çi bû malê talên?

Yêremya 21:12

Ya Mala Dawid, Xudan wiha dibêje: “‘Her sibe edaletê pêk bînin, Kesê hatiye şelandin ji destê zordaran rizgar bikin. Yan na, ji ber xerabiya karên we Wê xezeba min wekî êgir rabe û bişewitîne. Wê kesê bitefîne tunebe.

Yêremya 22:28

Ev e Yehoyaxîn?! Ev dîzika bêqedir şikestî, Ev tasa ku ne bi dilê kesî ye, ew e?! Çima ew û ziriyeta wî hatin avêtin Û çûn welatekî nas nakin?

Yêremya 5:19

Gava ew bêjin: ‘Çima Xwedayê me Xudan tevahiya van tiştan anîn serê me?’ tê ji wan re bêjî: ‘Çawa ku we dev ji min berda û li welatê xwe xulamiya îlahên xerîb kir, hûnê li welatekî ku ne yê we ye wisa ji xerîban re xulamiyê bikin.’

Yêremya 5:29

Gotina Xudan ev e: “Ma ez ji ber vê yekê ceza nekim? Canê min ji miletekî wiha heyfê nestîne?

Yêremya 7:20

“Loma Reb Xudan wiha dibêje: ‘Va ye, ezê li vê derê, bi ser mirovan, heywanan, darên çolê û berê axê ve hêrs û xezeba xwe birijînim. Wê bişewitîne û netefe.’

Lavijên Şînê 1:12

“Hemû rêwîno! Ma ev ji bo we ne tiştek e? Binêrin û bibînin Ka êş heye wekî êşa ket serê min, Ev êşa ku di roja hêrsa xwe ya dijwar de Xudan anî serê min.

Lavijên Şînê 5:2

Mîrasa me bû para xerîban, Xaniyên me ji biyaniyan re man.

Dubarekirina Şerîetê 28:25

“Wê Xudan te li ber dijminên te bide şikandin. Tê di riyekê de derkevî pêşiya wan, lê tê di heft riyan de ji ber wan birevî. Tê ji bo hemû padîşahiyên dinyayê bibî mijareke sawê.