Di wan rojan de min li Cihûdayê dît ku hinek mirov di Roja Septê de di mehserê de tirî diguvaştin, lodên dexlê hildigirtin û li keran bar dikirin. Herwiha şerab, tirî, hejîr û her cure lod di Roja Septê de dibirin Orşelîmê û difirotin. Ji bo vê yekê min erzê wan şikand.
“Heke tu Roja Septê binpê Û di roja min a pîroz de daxwaza dilê xwe nekî, Heke tu ji Roja Septê re: ‘Xweş e’ Û ji roja Xudan a pîroz re: ‘Birûmet e’ bêjî, Heke tu rûmetê bidî wê rojê, di riya xwe de nemeşî, Nedî pey daxwaza dilê xwe û gotinên vala nekî,
Lê gotina Xudan ev e: “‘Heke hûn baş guh bidin min, Roja Septê di dergehên vî bajarî re bar derbas nekin, qet kar nekin û bi vî awayî Roja Septê pîroz bihesibînin,
“‘Hûnê şeş rojan bixebitin. Lê roja heftan Sept e, roja bêhnvedanê û civîna pîroz e. Hûnê tu karekî nekin. Li hemû derên ku hûn dijîn, ev ji Xudan re Sept e.
“‘Wekî bav û kalên xwe tevnegerin! Pêxemberên berê digot ku Xudanê Karîndar wiha dibêje: Ji rê û kirinên xwe yên xerab vegerin! Lê wan nebihîst, wan guhdariya min nekir.’” Ev e gotina Xudan.