9 Çima tu wekî kesekî şaşbûyî, Wekî mêrxasekî ku hêza wî têra rizgarkirinê nake? Belê tu di nav me de yî, ya Xudan! Em bi navê te tên gazîkirin, me bernede!
Hişyar be! Hişyar be! Ya zendê Xudan, hêzê li xwe bike! Wekî rojên qedîm, Wekî dema nifşên berê hişyar be! Ma yê ku Rahavê perçe kir Û cinawirê deryayê birîndar kir ne tu bûyî?
Gava gotinên te hatin dîtin, min ew xwarin Û ew ji min re bûn şahî û kêfxweşiya dilê min. Çimkî ez bi navê te têm gazîkirin. Ya Xwedayê Karîndar Xudan!
Va ye, dengê hewara gelê min ê delal Ji sînorên dûr ên welêt tê. Dibêje: “Ma Xudan ne li Siyonê ye? Padîşahê wê ne li wir e?” –Xudan dibêje: “Loma wan ji bo çi bi pûtên xwe Û tiştên pûç ên xerîb ez hêrs kirim?”–
Xudan wiha dibêje: ‘Ez vegeriyam Siyonê û ezê li Orşelîmê bi cih bibim. Wê ji Orşelîmê re Bajarê Dilsoz, ji çiyayê Xudanê Karîndar re Çiyayê Pîroz bê gotin.’
Ma di navbera Perestgeha Xwedê û pûtan de çi lihevkirin heye? Çimkî em Perestgeha Xwedayê jîndar in. Wek ku Xwedê gotiye: «Ezê di nav wan de rûnim Û di nav wan de bigerim; Ezê bibim Xwedayê wan Û ew jî wê bibin gelê min.»
Xwedayê we Xudan di nav artêşgeha we de ye ku we rizgar bike û dijminên we teslîmî we bike. Loma wê artêşgeha we pîroz be ku Xudan bênamûsiyê di nav we de nebîne û rûyê xwe ji we nezivirîne.
Bila rabûn û rûniştina we ji hezkirina peran dûr be; bi tiştê ku di destê we de ye razî bin. Çimkî Xwedê gotiye: «Ez tu caran te nahêlim, Ez tu caran te bernadim.»
Û min ji text dengekî bilind bihîst ku digot: «Va ye, konê Xwedê di nav mirovan de ye û ew bi xwe wê bi wan re bijî. Ewê gelên wî bin û Xwedê bi xwe wê bi wan re be û Xwedayê wan be.