Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Yêremya 14:3 - Kurmanji Încîl

3 Esilzadeyên wê xulamên xwe dişînin avê, Ew diçin sarincan, lê avê nabînin, Firaxên wan vala vedigerin. Şerm dikin, riswa dibin, Serê xwe dixin ber xwe.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Yêremya 14:3
23 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Dawid bi girîn hildikişiya Çiyayê Zeytûnê. Serê wî nixamtî bû û pêxwas diçû, her kesê pê re jî sernixamtî bû û ew jî digiriyan.


Padîşah serê xwe xist nav herdu destên xwe û bi dengekî bilind kir qîrîn û gazî: “Lawo Avşalom! Avşalom, lawo, ax kuro lawo!”


Lê piştî demekê newal ziwa bû, çimkî êdî baran nebariya.


Guhdariya Hîzqiya nekin.’ Çimkî Padîşahê Aşûrê wiha dibêje: ‘Teslîm bibin, werin xwe bavêjin bextê min. Bila niha herkes ji mêwa xwe û ji darhejîra xwe bixwe û ji bîra xwe avê vexwe.


Mordexay vegeriya dergehê qesrê. Haman serê xwe nixamt û bi şermî ber bi malê ve lezand.


Ji ber ku pê ewle bûn, şermezar bûn Gihîştin wê derê lê hêvîşikestî bûn.


Bila sûcdarkirên min, bêrûmetiyê wergirin, Bila wek xeftan, bi şerma xwe bên pêçandin!


Yên ku li kuştina min digerin, Bila şerm bikin, rûreş dagerin, Yên ku şa dibin bi halê min ê xerab, Bila riswa bibin, paş ve vegerin!


Ax terikî ye, li welêt baran tuneye. Cotkar şerm dikin û serê xwe dixin ber xwe.


Çima êşa min bêdawî Û birîna min bêderman e? Ji bo çi, şifayê red dike? Ma tê ji min re wekî newaleke xapînok Û ava bêewle bibî?


“Çimkî gelê min du xerabî kirin; Wan ez, kaniya ava jiyanê berdam Û ji bo xwe bîr kolan, Bîrên terikî ku avê hilnadin.


Wê destê te li ser serê te, tê ji wir jî derkevî. Çimkî kesên tu bi wan ewle yî, Xudan ew red kirin. Tê bi wan baş pêşve neçî.


Lê Xudan wekî şervanekî dijwar bi min re ye. Loma wê kesên li pey min biterpilin û bi ser nekevin. Ji ber ku ew bi ser nekevin, wê gelekî şermezar bibin. Wê rezîlbûna wan her û her neyê jibîrkirin.


Loma tavî hat texsîrkirin Û barana biharê nayê. Eniya te eniya fahîşê bû, Lê şermezarî ne xema te bû.


Ji tîbûnê zimanê zarokên berşîr bi jora devê wan dibe, Zarok nên dixwazin lê kesê bide wan tuneye.


An na ezê wê şilfîtazî bikim, Ezê bikim wek roja ku ji diya xwe bûye. Ezê wê bikim çol û berî, Ezê bikim erdê ziwa Û ji bêaviyê bikujim.


Heywanên çolê jî bi hilkehilk gazî te dikin, Çimkî kanî ziwa bûn Û êgir mêrgên çolê daqurtandin.


“Hê ji dema palehiyê re sê meh hebû, Min baran ji ser we birî. Min bi ser bajarekî de barand, Lê bi ser bajarê din de nebarand. Bi ser zeviyekê de baran hat, Lê zeviya ku baran bi ser de nehat ziwa bû.


Ji bo vexwarina avê, Kesên du-sê bajaran çûn bajarekî, Lê bi avê têr nebûn. Dîsa jî hûn li min venegeriyan.” Ev e gotina Xudan.


Wê baran li ser binemalên wî welatî nebare ku neçe Orşelîmê ji bo biperize Padîşahê ku Xudanê Karîndar e.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ