va ye ezê bişînim pey hemû miletên bakur.” Ev e gotina Xudan. “Ezê bişînim pey xulamê xwe Nebûxadnessarê Padîşahê Babîlê jî û wan li dijî vî welatî, hemû şêniyên wî û hemû miletên derdorê rakim. Ezê wan bi tevahî tune bikim. Ezê wan bikim mijara sawê û fîkandinê. Wê bibe xirbeyeke herheyî.
“Min di dilê xwe de got: “‘Min çiqas dixwest ku te bi awayekî birûmet bixim nav kurên xwe! Welatê bi dilê her kesî, Mîrasa herî xweş a miletan bidim te.’ “Min wiha jî got: “‘Tê ji min re bêjî: Bavo! Û ji pey min neqetî.
Hemû serekên Padîşahê Babîlê ketin hundir û li ber Dergehê Navîn rûniştin: Nêrgal-Şareserê Samgarî, Nebo-Sarsexîmê serkarmend, Nêrgal-Şareserê Rav-Mag û hemû karmendên din.
Ezê ji bo çiyayan bigirîm û şînê bikim, Ezê li ser mêrgên çolê lavijeke şînê bêjim, Çimkî şewitîn û kes tê re derbas nabe. Dengê keriyan nayê bihîstin, Ji teyrên ezmanan û heta heywanên çolê reviyan û çûn.
Piştre min dengê pîrozekî bihîst. Dema ku ew dipeyivî pîrozekî din got: “Ev dîtiniya li ser pêşkêşiya rojane, serhildana xerakirinê û binpêkirina dera pîroz û artêşan, wê heta kengê bidome?”