Wê êgir berde malên îlahên Misrê. Wê wan bişewitîne û sirgûn bike. Çawa ku şivanek kulavê xwe li xwe dipêçe, wê welatê Misrê jî wisa bipêçe. Piştre wê ji wir bi xêr û silamet derkeve.
“Di nav miletan de bêjin, bidin bihîstin! Alê daçikînin, bidin bihîstin! Veneşêrin û bêjin: ‘Babîl hat standin! Bêlê îlah şermezar bû, Mardûk hat şikestin. Îlahên wê şermezar bûn, pûtên wê şikestin.’
Gotina Xudanê Karîndar ev e: “Wê rojê ezê ji welêt navê pûtan rakim. Wê careke din navê wan neyê bibîranîn. Ezê pêxemberên derewîn û ruhê qirêjî ji welêt dûr bixim.
Lê roja din, gava ew serê sibê zû rabûn, wan dîsa dît ku Dagon li ber Sindoqa Xudan serdevkî li erdê ye. Vê carê serê wî û herdu milên wî şikestibûn, li ber şêmîkê bû û bi tenê gewdeya wî mabû.