6 Min got: “Ax, ya Reb Xudan! Ez bi rastî nizanim bipeyivim! Çimkî ez hê xort im.”
Mûsa li Xudan vegerand û got: “Lê ku ji min bawer nekin? Guhdariya dengê min nekin û bêjin: ‘Xudan li te xuya nebû!’”
Lê Mûsa ji Xudan re got: “Gelê Îsraêl guhdariya min nake, wê Firewn çawa guhdariya min bike? Ji xwe ez mirovekî bêzar û ziman im!”
Lê Mûsa li hizûra Xudan wiha got: “Ji xwe ez mirovekî bêzar û ziman im, wê Firewn çawa guh bide min?”
Min got: “Wey li min! Ez helak bûm. Çimkî ez zilamekî lêvqirêj im û di nav miletekî lêvqirêj de rûdinim. Lê çavê min Padîşah, Xudanê Karîndar dît.”
Îcar min got: “Ax, ya Reb Xudan, pêxemberan ji wan re got: ‘Hûnê şûr nebînin. Wê xela li ba we ranebe û ezê li vir aştiya mayînde bidim we.’”
“Ax, ya Reb Xudan! Te erd û ezman bi hêza xwe ya mezin û zendê xwe yê dirêjkirî afirandin. Ji bo te tiştekî nepêkan e tuneye.
Yêremyayê Pêxember tevahiya van gotinan li Orşelîmê, ji Sîdqiyayê Padîşahê Cihûdayê re got.
Min got: “Ax, Reb Xudan! Te got: ‘Hûnê di aştiyê de bin’ û te ev gel û Orşelîmê gelek xapand. Çimkî şûr gihîşt qirikê.”
û got: “Bazde, ji wî xortî re bêje: ‘Ji ber zêdebûna mirov û heywanên ku tê de bijîn, wê Orşelîm bibe bajarekî bêsûr.