Êlîşa ji Gêhazî re got: “Pişta xwe girê bide, gopalê min hilde û here. Di rê de bi kesî re nepeyive, silavê nede kesî û nestîne. Gopalê min bide ser rûyê kurik.”
Min jî îro tu li dijî tevahiya welêt, li dijî padîşahên Cihûdayê, li dijî serek û kahinên wan, li dijî gelê welêt kirî bajarekî bisûr, stûneke hesinî û dîwarekî tûncîn.
Bila kesên li pey min şerm bikin, lê min nede şermê, Bila ew bişikên, lê ez neşikêm. Roja belayê bi ser wan de bîne, Wan bi şikandina du qatî bişikîne.
Pêxemberê ku xewna wî heye, bila xewna xwe bêje. Lê yê ku gotina min pê re ye, bila bi dilsozî gotina min bêje. Ma li ba genim, ka çi ye?” Ev e gotina Xudan.
Li ser vê yekê Yêremya ji hemû serekan û tevahiya gel re got: “Xudan ez şandim ku tevahiya van gotinên pêxemberiyê yên li dijî vê Perestgehê û vî bajarî bêjim û hûn bibihîzin.
“Xudan wiha dibêje: ‘Li hewşa Mala Xudan bisekine û ji hemû kesên ku bajarên ji Cihûdayê tên Mala Xudan ku biperizin re bêje. Hemû gotinên ez li te emir dikim, ji wan re bêje. Gotinekê kêm neke.
Lê bi ser ku me pêşî li Filîpyayê cefa kişand û em hatin riswakirin jî, dîsa me ji Xwedayê xwe cesaret stand ku em di nav gelek dijraberiyê de, Mizgîniya Xwedê ji we re bêjin.