Min tu tiştê ku çavê min xwest ji bo xwe texsîr nekir. Min dilê xwe ji tu şahiyê bêpar nehişt. Çimkî dilê min bi hemû keda min şa dibû Û para min a ji hemû keda min ev bû.
Ma kî dizane ji bo mirov di jiyanê de, di çend rojên pûç û bêmane yên ku wek siyekê tên û diçin de, çi baş e? Kî dikare ji mirovekî re tiştên ku wê piştî wî li ser rûyê erdê çêbin bêje?
Îcar ji bo ku ez li ser hemûyan bikolim, min tevî kir dilê xwe. Mirovên rast û şehreza û karên wan, di destê Xwedê de ne. Hezkirin an nefret, mirov pê nizane, her tişt dikare bê serê mirov.