Min fikra xwe, ji bo ku bi şehrezayiyê li her tiştê ku li ser rûyê erdê pêk tên bixebite û lê bikole terxan kir. Ev karekî zehmet e. Xwedê ev da mirov ku pê re bilî bibe.
Zilamek tenê hebû, kesek din li ba wî nebû. Kurê wî û birayê wî jî tunebû, Dîsa jî bi şev û bi roj dixebitî Û çavên wî têr nedibûn. Ma gelo wî ji xwe re nedigot: “Ez ji bo kê bixebitim Û canê xwe ji şahiyê bêpar bihêlim?” Ev jî pûç û tiştekî xerab e.
Ez bi dilê xwe li şehrezayiyê digeriyam, Min lê kola ku ez sedemên li pişt tiştan bibînim. Ez geriyam ku fêm bikim xerabî bêaqilî ye, Ehmeqî jî dînîtî ye.