“‘An heke kesek sonda kirina tiştekî baş an xerab bike lê li ser wê baş nafikire, bi tenê lêvên xwe bilebitîne û vê yekê bi nezanî bike, gava haya wî jê hebe, wê sûcdar bê hesibandin.
Çaxê ku ew nefirotî bû, ma ew ne ya te bû? Îcar piştî ku hat firotin, ma ew ne di destê te de bû? Ma çawa çêbû ku te ev yek xist dilê xwe? Te ne li mirovan, lê li Xwedê derew kir.»
Gava Yîftah ew dît, kincên xwe çirandin. Wî got: “Hey wax, keça min! Te pişta min şikand! Te ez xistim tengasiyê! Çimkî min devê xwe vekir û ji Xudan re sond xwar. Ez jê venagerim.”