Xwedê ji Aqûb re got: “Here hilkişe Bêt-Êlê û li wir bi cih bibe. Li wir ji Xwedê re gorîgehekê çêke. Çaxê ku tu ji ber birayê xwe Esaw reviyabûyî, Xwedê li wir li te xuya bû.”
Werin em derkevin Bêt-Êlê. Ezê li wir ji wî Xwedayê ku di roja teng de bersiva min da û li her dera ku ez çûmê, ez bi tenê nehiştim re gorîgehekê çêkim.”
Wê Xudan xwe bi Misrê bide zanîn û wê rojê wê Misrî Xudan nas bikin. Wê bi qurban û pêşkêşiyan xulamiya Xudan bikin. Wê ji Xudan re soz bidin û pêk bînin.
“Xwezî kesek ji we hebûya ku deriyên Pîrozgehê bi ser we de bigirta û we li ser gorîgeha min beredayî agir pênexista!” Xudanê Karîndar dibêje: “Ez ji we ne razî me û diyariyên destê we jî qebûl nakim!
‘Heke kesek ji Xudan re soz bide yan sond bixwe û xwe bi vî awayî bixe bin barekî, divê ew gotina xwe xera neke û li gorî her tiştê ku ji devê wî derketiye bike.
Gava Yîftah ew dît, kincên xwe çirandin. Wî got: “Hey wax, keça min! Te pişta min şikand! Te ez xistim tengasiyê! Çimkî min devê xwe vekir û ji Xudan re sond xwar. Ez jê venagerim.”