Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Waiz 3:7 - Kurmanji Încîl

7 Dema çirandinê û dema dirûtinê, Dema hişbûnê û dema peyivînê,

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Waiz 3:7
32 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Çaxê Rûbên vegeriya ser bîrê û dît ku Ûsiv ne li wê derê ye, cilên xwe çirandin.


Aqûb cilên xwe çirandin, çûx li pişta xwe girê da û demeke dirêj şîna kurê xwe kir.


Cihûda nêzîk bû û got: “Ezbenî lava dikim destûr bide ez gotinekê bêjim. Bila hêrsa te li ser xulamê te ranebe. Çimkî tu yekî wek Firewn î.


Heke kurik ne bi min re be, ezê çawa vegerim ba bavê xwe? Ez nikarim vê xerabiyê li bavê xwe bikim û bi çavê serê xwe bibînim.”


Li ser vê yekê Dawid û kesên pê re kincên xwe çirandin.


Paşê Dawid ji Yoav û ji hemû kesên pê re got: “Cilên xwe biçirînin û çûx li xwe bikin. Li ber termê Avnêr şînê bikin!” Dawidê Padîşah jî li pey cenaze meşiya.


Piştî gotinên Êlyas, Ahav cilê xwe veçirand, çûx li xwe kir û rojî girt. Di nav çûxê de raza û da ser riya nefsbiçûkiyê.


Gel dengê xwe nekir û bersiva wî neda. Çimkî emrê padîşah wiha bû: “Bersiva wî nedin.”


Gava Padîşahê Îsraêlê name xwend, kincê xwe qetand û got: “Ma ez Xwedê me bikujim û vejînim? Ew çawa yekî kotî ji min re dişîne ku ez wî ji kotîbûnê rizgar bikim? Baş bizanibin ku ew li hinceta şerê min digere.”


Gava padîşah gotinên jinikê bihîstin, kincên xwe çirandin. Wê demê ew di ser sûran re derbas dibû. Gelê wî ew dît, ji navê ve li ser bedena wî çûx hebû.


Ji ber ku ez û gelê min, ji bo ku em bên tunekirin, kuştin û helakirin hatin firotin. Heke em wek xulam û xadiman bihatana firotin, minê dengê xwe nekira, çimkî ji bo tiştekî wiha, hewce nedikir ku padîşah bihata acizkirin.”


Heft roj û heft şevan pê re li erdê rûniştin û kesî tiştekî jê re negot. Çimkî wan didît ku êşa wî çiqas giran e.


Min devê xwe girt û ez hiş bûm, Ji bo qenciyê jî min bêdengî bijart. Êşa min çîk da,


Dema lêgerînê û dema windakirinê, Dema hilanînê û dema avêtinê,


Wan dengê xwe nekir û bersiva wî neda. Çimkî emrê padîşah wiha bû: “Bersiva wî nedin.”


Padîşah û xulamên wî bi bihîstina van gotinan netirsiyan, ne jî cilên xwe çirandin.


Gel dibêje: “Ma em çima li vir rûdinin? Divê em bicivin û bikevin bajarên bisûr, Li wir em bimirin. Çimkî Xwedayê me Xudan em ji mirinê re hiştin. Ji ber ku me li dijî Xudan guneh kir, Wî ava jehrê bi me da vexwarin.


Bila ew bi tena serê xwe rûne û bêdeng be, Çimkî Xudan ev nîr danî ser.


Ne cilên xwe, dilê xwe biçirînin Û li Xwedayê xwe Xudan vegerin. Çimkî ew keremdar û dilrehm e, Zû hêrs nabe, dilovaniya wî zêde ye, Dev ji cezakirinê berdide.


Loma di vê demê de wê biaqil bêdeng bimîne, Çimkî dem, dema xerab e.


Wê rojê wê stranên qesrê bibin lavijên şînê.” Ev e gotina Reb Xudan. “Wê gelek cendek li her derê bên avêtin. Hiş bin!”


Bawerî bi cîranê xwe neyînin, Bi dostê xwe ewle nebin. Li ba jina ku di paşila we de radize, Hay ji devê xwe hebin.


Çimkî em nikarin tiştên ku me dîtine û bihîstine nebêjin.»


Hingê Petrûs rabû û bi wan re çû. Çaxê ew gihîşt wê derê, ew birin oda jorîn. Hemû jinebî li dora wî rawestan, digiriyan û cil û kirasên ku hê Xezalê bi wan re bû çêkiribûn, nîşan didan.


Şawûl ji apê xwe re got: “Wî got ku kerên me hatine dîtin.” Lê Şawûl gotinên Samûêl ên li ser padîşahiyê ji apê xwe re negotin.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ