Li ser vê yekê Êlîşa jê re got: “Gava ew zilam ji bo pêşwaziya te bike, ji erebeyê peya bû, ma ruhê min jî bi te re nehat? Ma niha dema standina zîv û kincan, rez û bexçeyên zeytûnan, pez û dewaran, xulam û xadiman bû?
Min fikra xwe, ji bo ku bi şehrezayiyê li her tiştê ku li ser rûyê erdê pêk tên bixebite û lê bikole terxan kir. Ev karekî zehmet e. Xwedê ev da mirov ku pê re bilî bibe.
Min biryar da bi şerabê şa bim û li pey bêaqiliyê bikevim, lê şehrezayiyê jî rêberiya min dikir. Min dixwest bizanibim di çend rojên jiyana mirov de, çi ji bo wî baş e.
Îcar serê sibê hûn dibêjin: ‹Îro hewa wê nexweş be, çimkî ezman sor e û ewr belek in.› Hûn li ezmên dinêrin û dizanin ku hewa wê çawa be; ma hûn nîşanên deman fêm nakin?