Herwiha bila nameyek ji Asafê nobedarê daristana padîşah re jî bê nivîsandin. Bila ew daran bidin min ku kêranên ji bo dergehên birca li ba Malê, sûrên bajêr û xaniyê ku ezê lê bimînim bên çêkirin.” Ji bo ku destê Xwedayê min ê qenc li ser min bû, padîşah daxwaza min qebûl kir.
Hişyar be, bayê bakur! Tu jî were, bayê başûr! Bi ser bexçeyê min de were Ku bêhna wî ya xweş bifûre. Bila evîndarê min were bexçe Û ji fêkiyên wî yên xweş bixwe.
Ez ketim bexçeyê xwe, dotmama min, bûka delal! Min mûra xwe da hev bi biharata xwe, Min şana xwe, tevî hingivê xwe xwar. Min şeraba xwe, tevî şîrê xwe vexwar. Hevalno bixwin, vexwin! Ji hezkirinê kêfxweş bin, evîndarno!
Çaxê Sîdqiyayê Padîşahê Cihûdayê û hemû leşkerên wî ev yek dît, reviyan. Ew bi şev, bi riya bexçeyê padîşah di dergehê di navbera herdu dîwaran re ji bajêr derketin û ber bi Eravayê ve reviyan.