Yên ku para wan a jînê ji vê dinê ye, Bila zikê wan bi cezayê ku tê bidî tije bimîne, Bila zarokên wan jî bixwin û têr bibin, Yê mayî ji nevîyên wan re bimîne.
Min fikra xwe, ji bo ku bi şehrezayiyê li her tiştê ku li ser rûyê erdê pêk tên bixebite û lê bikole terxan kir. Ev karekî zehmet e. Xwedê ev da mirov ku pê re bilî bibe.
Çaxê min li hemû karên destên xwe Û keda di ber de dayî nêrî, Min dît ku va ye her tişt pûç e û wek ketina pey bayê ye. Li ser rûyê erdê tu qezenc tunebû.
Çimkî mirov hene ya ku bi ked, zanîn, şehrezayî û jêhatîbûna xwe bi dest dixin, ji kesekî ku keda xwe di ber re nedaye re dihêlin. Ev jî pûç û xerabiyeke mezin e.
Çimkî Xwedê şehrezayî, zanabûn û şabûnê dide zilamê ku jê razî ye. Îcar Xwedê, karê civandin û danîna ser hev dide yê gunehkar, ji bo ku piştre bide kesê qenc. Ev jî, ji bo mirov pûç û wek ketina pey bayê ye.
Di hemû rojên pûç ên jiyana te ya ku Xwedê li ser rûyê erdê daye te, di hemû rojên xwe yên pûç de bi jina xwe ya hezkirî re, jiyaneke xweş derbas bike. Çimkî ya ku ji jiyanê û keda ku te li ser rûyê erdê daye, ev para te dikeve.
Li gor kerema Xwedê ya ku ji min re hat dayîn, min wek qesirbendekî şehreza bingeh danî, yekî din jî li ser ava dike. Bila her kes bala xwe bidiyê ku çawa li ser ava dike.