13 Min dît ku ronahî di ser tariyê re, Şehrezayî jî di ser bêaqiliyê re ye.
Peyva te ji bo gavên min çira ye, Ronahî ye ji bo riya min.
Ronahî dide, vekirina peyva te, Şehrezayî dide zilamên sexik.
Şehrezayiya aqilmendan ew e ku riya xwe dizanin, Lê ehmeqiya bêaqilan hîlekarî ye.
Standina şehrezayiyê ji zêrê xas çêtir e, Standina fêmdariyê ji zîv baştir e.
Heke bivir kor be û nehatibe tûjkirin, Hê bêtir hêzê dixwaze, Lê ji bo serketinê, şehrezayî bifeyde ye.
Ronahî şîrîn e, Dîtina rojê bi çavan xweş e.
Ji deh desthilatdarên ku li bajarekî ne, Şehrezayî şehrezayan hêzdartir dike.
Îcar min got: “Şehrezayî ji hêzê çêtir e. Lê şehrezayiya mirovê feqîr kêm tê dîtin. Kes guhê xwe nade gotinên wî.”
Şehrezayî ji çekên şer çêtir e, Lê gunehkarek gelek tiştên xweş tune dike.
Hûnê dîsa ferqa di navbera kesên rast û xerab de fêm bikin. Hûnê hay ji wan kesan hebin ku xulamiya Xwedê dikin an na.”
Lê eger çavê te xerab be, wê tevahiya bedena te di tariyê de be. Îcar, eger ronahiya di dilê te de tarî ye, ew çi tariyeke mezin e!
Demekê hûn tarîtî bûn, lê niha hûn bi Xudan ronahî ne. Îcar wek zarokên ronahiyê rêve herin,