Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Waiz 2:1 - Kurmanji Încîl

1 Min di dilê xwe de got: “Ka were li tehma zewqê binêre, baş e, ne baş e bibîne.” Va ye ew jî pûç e.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Waiz 2:1
27 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Werin, em dakevin jêr, zimanên wan tevlihev bikin ku ji hev fêm nekin.”


Padîşahê Aramê got: “De rabe here, ezê bi te re ji bo Padîşahê Îsraêlê nameyekê bişînim.” Rabû çû. Bi xwe re deh telant zîv, şeş hezar şekel zêr û deh bedil cil birin.


Di dilê xwe de dibêje, «Ez nahejim, Tu car ber bi felaketê ve nabezim.»


Yê bêaqil di dilê xwe de, «Xwedê tune» dibêje. Mirov xera bûn, karê xerab serî hildan û çûn. Nema kesî qencîker.


Ya Xudan, te got, «Li rûyê min bigerin» Dilê min ji te re got, «Ez li rûyê te digerim.»


Di dema kenê de jî dil dikare bi kul be Û dawiya şahiyê keder e.


Xorto! Di ciwaniyê xwe de şa be, Bila di rojên xortaniyê de dilê te, te şa bike. Tu di riya dilê xwe û di ya ku çavê te dibîne de bimeşe, Lê bizane, Xwedê ji bo tevahiya van tiştan dadbar bike.


Min tu tiştê ku çavê min xwest ji bo xwe texsîr nekir. Min dilê xwe ji tu şahiyê bêpar nehişt. Çimkî dilê min bi hemû keda min şa dibû Û para min a ji hemû keda min ev bû.


Û min di dilê xwe de got: “Ya ku tê serê kesê bêaqil, wê bê serê min jî. Îcar çima ez evqas şehreza bûme?” Loma min di dilê xwe de got: “Ev jî pûç e.”


Çimkî bêyî wî, kî dikare bixwe û kî dikare zewqê bibîne?


Dilê kesê şehreza li mala şînê ye, Lê dilê bêaqilan li mala şahiyê ye.


Îcar min pesnê şabûnê da. Çimkî ji bo mirov li ser rûyê erdê ji xwarin, vexwarin û şabûnê çêtir tiştek tuneye. Di hemû rojên ku Xwedê li ser rûyê erdê, di ber keda wî de daye wî ev e û wê ev jê re bimîne.


Niha tişta ku ezê bi rezê xwe bikim ez ji we re bêjim. Ezê sinca wî rakim. Wê wî bixwin û biqedînin. Ezê dîwarên wî hilweşînim. Wê di bin lingan de biperçiqînin.


Lê hûn kesên ku êgir pêdixin Û bi çirûskan xwe radipêçin, Hûn hemû, di nav pêta agirê xwe de Û di nav çirûskên ku we pêxistine de bimeşin! Ya ku wê ji bo we ji destê min tê ev e: Hûnê di nav ezebê de razên.


Reb Xudan guhê min vekir Û ez nebûm serhildêr. Min xwe neda alî.


Êdî ezê ji xwe re bêjim: Ya canê min, te ji xwe re têra gelek salan mal hilaniye. De rûne, bixwe, vexwe û kêfê bike.›


«Mirovekî dewlemend hebû ku cilên binefşî û ji kitanê tenik li xwe dikir. Wî her roj dixwar, vedixwar û ew bi kêf û şahî dijiya.


Û gava wî di diyarê miriyan de ezab dikişand, çavên xwe hildan, wî ji dûr ve Birahîm û Lazarê ku di himbêza wî de bû dît.


Çimkî demekê em bi xwe jî bêfêm, neguhdar, xapiyayî, xulamên kêf û xwestekên cûr bi cûr bûn. Me jiyana xwe bi xerabî û çavnebariyê derbas dikir; her kesî ji me nefret dikir û cênika me jî ji hev diçû.


De werin, hûn ên ku dibêjin: «Îro an sibê emê herin filan an bêvan bajarî, emê li wir salekê derbas bikin, kirrîn û firotinê bikin û peran qezenc bikin».


Îcar dewlemendno, niha werin û li ser rebeniya xwe ya ku wê bê serê we bigirîn û bikin qîrîn.


We li dinyayê xwe da kêf û şahiyê û we dilê xwe ji bo roja şerjêkirinê qelew kir.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ