4 Nifşek diçe û nifşek tê, Lê dinya her wek xwe dimîne.
Aqûb ji Firewn re got: “Salên min ên xerîbiyê sed û sî ne. Salên min zû û zor derbas bûn. Bi qasî salên bav û kalên min ên xerîbiyê dom nekir.”
Te erdê li ser bingeha wê ava kir, Da ku her û her neleqe.
Yên ku bi Xudan ewle ne, wek çiyayê Siyonê ne, Bêleq in, her û her li ciyê xwe ne.
Ma kî dizane ji bo mirov di jiyanê de, di çend rojên pûç û bêmane yên ku wek siyekê tên û diçin de, çi baş e? Kî dikare ji mirovekî re tiştên ku wê piştî wî li ser rûyê erdê çêbin bêje?
“‘Ka bav û kalên we li ku ne? Ma pêxember jî her û her dijîn?
Erd û ezman wê bibihûrin, lê peyvên min tu caran nabihûrin.
Piştre jin jî mir.
