Gava Êlyas ev deng bihîst, rûyê xwe bi ebayê xwe nixumand û rabû li ber devê şikeftê sekinî. Dengek lê peyda bû û jê re got: “Êlyas tu li vir çi dikî?”
Heke ez bêjim: “Ezê wî bi bîr neyînim, Ezê êdî bi navê wî nepeyivim,” Tiştekî ku di hestiyên min de hatibû girtin, Di dilê min de wekî êgir pê dikeve. Ez bi ragirtina xwe westiyam, Êdî nikarim ragirim.
Deryavan tirsiyan û her yekî ji îlahê xwe re kir hewar. Ji bo ku barê gemiyê sivik bikin tiştên tê de avêtin deryayê. Lê Ûnis daketibû embara gemiyê, razabû û ketibû xeweke giran.