Li wir, li kêleka Coya Ahawayê, rojî îlan kir ku em xwe li ber Xwedayê xwe dev ji nefsa xwe berdin û jê bixwazin ku ew ji bo xwe, zarokên xwe û tevahiya mal û milkê xwe riyekê ji me re veke.
Piştî ku Mordexay ji wan tiştan haydar bû, cilên xwe çirand, çûx li xwe kir û xwelî bi ser xwe de kir. Bi dengekî bilind kir qîrîn û hewar û nalîneke kûr çû nava bajêr.
Wê tu kes êdî hînî bira û cîranê xwe neke û nebêje: ‘Xwedayê xwe nas bike!’ Çimkî ji biçûkan heta mezinan, Wê hemû min nas bikin.” Ev e gotina Xudan. “Çimkî ezê neheqiyên wan bibexişînim Û êdî ezê gunehên wan bi bîr neyînim.”
Di meha nehan a pêncsaliya padîşahiya Yehoyaqîmê kurê Yoşiyayê Padîşahê Cihûdayê de hemû gelê Orşelîmê û hemû Cihûdayiyên ku ji bajaran hatine Orşelîmê li hizûra Xudan rojiyek îlan kir.
Piştre li Nînewayê ev ferman da: “Fermana padîşah û giregiran ev e: Ne mirov û ne jî heywan divê tiştekî nexwe û venexwe. Herwiha pez û dewar divê neçêrin û avê venexwin.
Bi baweriyê, Nûh, gava ew li ser tiştên ku hê nedihatin dîtin ji aliyê Xwedê ve hat hişyarkirin, bi tirsa Xwedê ji bo xilasiya mala xwe gemiyek çêkir. Bi vê baweriyê wî dinya sûcdar derxist û bû wêrisê wê rastdariya ku ji baweriyê tê.