Ûnis 2:4 - Kurmanji Încîl

⁴ Min got: ‘Ez ji hizûra te hatim avêtin, Lê belê cardin ezê li perestgeha te ya pîroz binêrim.’

Ûnis 2:4 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

Padîşah I, 8:42

ku li ber vê Malê dua bike –çimkî wê xerîb jî navê te yê mezin, destê te yê hêzdar û zendê te yê dirêjkirî bibihîzin–

Padîşah I, 8:48

û li welatê dijminên ew sirgûn kirine, bi hemû dilê xwe û hemû canê xwe li te vegerin, ber bi welatê wan ku te daye bav û kalên wan, bajarê te hilbijartiye, ber bi vê Malê ve dua bikin ku min ji bo navê te ava kir,

Padîşah I, 9:7

wê gavê ezê gelê Îsraêl ji welêt bavêjim ku min daye wan. Herwiha ezê vê Mala ku min ji bo navê xwe pîroz kiriye, ji hizûra xwe bavêjim. Wê gelê Îsraêl di nav tevahiya gelan de bibe mijar û meseloka tinazkirinê.

Zebûr 31:22

Min di nav lezûbeza xwe de gotibû, «Ez ji dîwana te hatim avêtin!» Belê bi gazîkirina te ya alîkariyê, Te hawara min bihîst.

Zebûr 42:8

Bi roj, Xwedê kerema xwe nîşan dide, Bi şev lavijan dibêjim, dua dikim, Ji Xwedayê jiyana xwe re.

Zebûr 5:7

Belê ezê, bi wê kerema te ya mezin, Di hundirê mala te kevim, Bi tirs serî li ber perestgeha te ya pîroz deynim.

Zebûr 88:6

Te ez kirim çala herî kûr, Te ez avêtim tarî û kûrahiyan.

Zebûr 88:7

Xezeba te bi ser min de hat, Û te bi hemû pêlan ez pelçiqandim.

Îşaya 38:17

Va ye, ev dilnexweşiya min a zêde Ji bo aştiya min bû. Te ji canê xwe hez dikir Û te ez ji çala rizîbûnê xilas kirim. Çimkî te hemû gunehên min avêt pişt guhê xwe.

Îşaya 49:14

Lê Siyonê got: “Xudan ez berdam, Reb ez ji bîr kirim.”

Yêremya 15:1

Xudan ji min re got: “Mûsa û Samûêl li ber min bisekinin û lava jî bikin, wê dilê min ne bi vî gelî ve be. Wan ji ber çavê min dûr bixe, bila herin.

Yêremya 7:15

Çawa ku min tevahiya ziriyeta Efrayîm û tevahiya birayên we avêtibe, ezê we jî, ji hizûra xwe bavêjim.’

Lavijên Şînê 3:54

Av bi ser min de ket, Min got: “Ez helak bûm!”

Daniyêl 6:10

Gava Daniyêl hîn bû ku ferman hatiye morkirin, ew çû malê û tevî ku pencereyên odeya wê ya jorîn ber bi aliyê Orşelîmê ve vekirî bûn, wî çawa ku wî her roj dikir, kir. Wî sê caran çok dida, dua dikir û pesnê Xwedayê xwe dida.

Ûnis 2:7

Gava hêza min nema, min Xudan bi bîr anî. Duaya min a ji bo te Gihîşt perestgeha te ya pîroz.