Yekî ku ji wê derê firar kiribû hat û Avramê Îbranî agahdar kir. Avram, li ber darmaziyên Mamrêyê Amorî rûdinişt. Mamrê û birayên wî Enêr û Eşkol alîgirên Avram bûn.
Xwedayê Ezmanan Xudanê ku ez ji mala bavê min, ji welatê ku ez lê çêbûbûm anîme, sond xwar û got: ‘Ezê vê herêmê bidim ziriyeta te.’ Wê milyaketê xwe bişîne pêşiya te ku tu karibî ji wê derê jinekê ji kurê min re bînî.
“Koreşê Padîşahê Pars wiha dibêje: ‘Xwedayê Ezmanan Xudan, tevahiya padîşahiyên dinyayê da min. Wî ez peywirdar kirim ku ez li Orşelîma Cihûdayê ji bo wî malekê ava bikim.
“Wan ev bersiv da û got: “‘Em xulamên Xwedayê erd û ezmanan in. Em Mala ku ji gelek salên berê ve hatiye avakirin, ji nû ve ava dikin. Padîşahekî mezin ê Îsraêlê ew ava kir û qedand.
“Tu, tenê tu Xudan î. Te ezmanan, ezmanên ezmanan, tevahiya nexşên wan, erd û hemû tiştên di wan de, derya û hemû tiştên tê de te afirandin. Tu can didî tevahiya wan. Hemû nexşên ezmanan li ber te deverû dibin.
“Di rojên wan padîşahan de wê Xwedayê Ezmanan padîşahiyeke wiha ava bike ku tu caran hilneweşe û qet nekeve destê miletekî din. Wê ev padîşahî, hemû padîşahiyan perçe bike, biqedîne û wê her û her bimîne.
«Camêrno, hûn çima wisa dikin? Em jî wek we mirov in, evdên Xwedê ne; em Mizgîniyê ji we re tînin, da ku hûn ji van tiştên pûç li wî Xwedayê jîndar vegerin, yê ku erd û ezman, derya û hemû tiştên ku di wan de ne, afirandine.
Di wê saetê de erdhejîneke mezin çêbû, dehyeka bajêr hilweşiya û di erdhejînê de heft hezar mirov mirin. Yên bi şûn de man, tirsiyan û rûmet dan Xwedayê ezmên.
Ya Xudan, kî natirse Û rûmetê nade navê te? Çimkî bi tenê tu pîroz î, Hemû milet wê bên Û li ber te herin ser çokan, Çimkî karên te yên dadperwer eşkere bûn.»