Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Tîmotʼêyo I 6:10 - Kurmanji Încîl

10 Çimkî hezkirina peran çavkaniyeke her cûreyê xerabiyê ye. Hinekan dilê xwe birin vê yekê, ji baweriyê ketin û bi gelek êşan cefa dan xwe bi xwe.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Peymana Nû (Încîl)

10 Çimkî pʼerehʼizî kanîke her cûrʼe xirabîyê ye. Hineka xwe dane wê, ji bawerîyê xalifîn û xwe kirine xweyê kul û derda.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Пәймана Ну (Инщил)

10 Чьмки пʼәрәһʼьзи каникә һәр щурʼә хьрабийе йә. Һьнәка хԝә данә ԝе, жь баԝәрийе хальфин у хԝә кьрьнә хԝәйе кӧл у дәрда.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

کتاب مقدس به زبان کردی شیکاکی

10 چون گو هَژه گِرِنا دِراوی رَها هر جورَ خِرابیَگه یَ. بَر خاطره وه هَلاکَتیا دِراویَ گو هِندَ مِرُو رِیا ایمانه دا دَرکَوتِنَ و خو بِوَ گَلَک اِشا گِرِنَ.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Tîmotʼêyo I 6:10
49 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Lavan jê re got: “Bi rastî tu xwîn û goştê min î.” Piştî ku Aqûb mehekê li ba wî ma,


Lavan lê vegerand û got: “Li ba me adet e, heta ku keçika mezin di malê de be, ya biçûk nadin mêr.


Hemû kurên Aqûb hatin ser laşan û bajarê ku xwişka wan lê hatibû qirêjkirin, talan kirin.


Wî pê dernexist ku ew bûka wî ye. Wî riya xwe bi ser wê xist û got: “Were, ez dixwazim bi te re razim.” Tamarê got: “Ez bi te re razim, tê çi bidî min?”


Şîmî rabû kerê xwe palan kir ku here Gatê ba Axîş û li xulamên xwe bigere. Ew hat û xulamên xwe ji Gatê anîn.


Ji ber vê yekê, heta hetayê wê kotîbûna Naeman, bi te û bi ziriyeta te re be.” Bi vî awayî Gêhazî, ji ba Êlîşa, bi laşekî wek berfê spî yê kotîbûyî derket.


Gellek e kedera xeraban, Belê hezkirin dipêçe, dora yên ku xwe dispêrin Xudan.


Pişta xwe nedin zordariyê, pesnê xwe nedin bi talanê, Serwet zêde bibe jî, dilê xwe pê ve girê nedin.


Wisa ye riya her kesê çavê wan li qezenca neheq e. Ev yek dibe standina canê wan.


Loma wê fêkiyê riya xwe bixwin, Bi fêlbaziya xwe têr û tije bin.


Kesê çavê wî li qezenca neheq e, Tengasiyê dide mala xwe, Lê kesê ji bertîlê nefret dike, wê bijî.


Kî dizane ka wê şehreza yan bêaqil be? Dîsa jî wê li ser her tiştî rûne ku min li dinyayê bi ked û şehrezayî dest xist. Ev jî pûç e.


Serekên te serhildêr, Bûne hevparên dizan. Tev ji bertîlê hez dikin, Dane pey diyariyan. Mafê sêwiyan nadin, Nakin doza jinebiyan.


Rast e, ev se têrnexwar in, Nizanin têrbûn çi ye. Ew şivanên nezan in. Gava her kesî qezenc kir, Hemûyan da ser riya xwe.


Serekên bajêr bi bertîlan serweriyê dikin, Kahinên wî bi pere hîn dikin, Pêxemberên wî jî bi pere falbazî dikin. Lê wekî ku xwe spartibûn Xudan, Dibêjin: “Ma qey Xudan ne bi me re ye? Wê tiştek neyê serê me!”


“Xwezî kesek ji we hebûya ku deriyên Pîrozgehê bi ser we de bigirta û we li ser gorîgeha min beredayî agir pênexista!” Xudanê Karîndar dibêje: “Ez ji we ne razî me û diyariyên destê we jî qebûl nakim!


Ewê ku di nav stiriyan de hatiye çandin jî, ew e ku peyvê dibihîze, lê xemên vê dinyayê û xapandina dewlemendiyê peyvê difetisînin û peyv bêber dimîne.


«Wey li we hûn Şerîetzan û Fêrisîno! Hûn durûno! Hûn Padîşahiya Ezmanan li ber mirovan digirin. Hûn bi xwe nakevinê û ne jî hûn dihêlin ên ku dixwazin bikevinê, derbas bibin.


«Li ser rûyê erdê ji bo xwe xezîneyan necivînin, ku li wir zeng û bizûzk wan xera dikin, dixwin û diz dikevinê û didizin.


lê xema vê dinyayê û xapandina dewlemendiyê û xwestina tiştên din dikevin navê û peyvê difetisînin û peyv bêber dimîne.


Hûnê heq nedin xwarin, meyla kesan nekin û bertîlê nestînin. Çimkî bertîl çavên kesê şehreza kor dike û dozên kesên mafdar serobino dike.


Tê ji bo sozdanê jî pêşkêşiya qezenca fihûşa jinan an mêran nebî Mala Xwedayê xwe Xudan. Çimkî herdu jî, ji Xwedayê te Xudan re kirêt in.


Loma xwestekên xwe yên dinyayî, fuhûşî, pîsîtî, şehwet, xwesteka xerab û çavbirçîtiya ku pûtperestî ye, bikujin.


ne bindestê şerabê be, ne zordar be, lê berbiwêr be, ne şerûd be û ji peran hez neke.


Hinekan ev yek dan pêş û ji baweriyê ketin. Kerem li ser we be.


Lê ew ên ku dixwazin dewlemend bibin, dikevin ceribandinê, xefikê û pey gelek xwestekên bêhiş û ziyanker, yên ku mirov dixewirînin nav helakbûn û wêranbûnê.


Çimkî mirov wê bibin xwehez, perehez, pesinker, pozbilind, çêrker, neguhdarên dê û bavan, nankor, nepak,


Çimkî Dîmas ji vê dinyayê hez kir û dev ji min berda, çû Selanîkê. Kireskîs çû Galatyayê, Tîtos jî çû Dalmetyayê.


Divê devê wan bê girtin, çimkî ew ji bo qezenca xwe ya qirêjî tiştên ku divê neyên hînkirin, hîn dikin û malan bi tevahî xera dikin.


Birayên min, eger yek ji we ji rastiyê averê bibe û yekî din careke din wî li rastiyê bizivirîne,


Dema min ji nav talên xiftanek xweşik ê karê Şînarê, du sed şekel zîv û pariyek zêr ê ku giraniya wê pêncî şekel e dîtin, min çav berdayê û min ew birin. Niha ew di nav konê min de, di axê de veşartî ne. Zîv di binî de ye.”


Wey li wan! Ew li ser riya Qayîn çûn û ji bo qezencê xwe avêtin nav xapandina Balam û di serhildana Qorax de helak bûn.


darçîn, biharat, bixûr, rûnê bîhnxweş, cewîşêrîn, şerab, dohnê zeytê, arê xas, genim, dewar, mî, hesp, erebe, kole û mirovan êdî tu kes nakirre.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ