3 Serwerên bajêr wekî şêran dikin himîn, Serekên wî gurên êvaran in. Heta serê sibê tiştekî nahêlin.
Serwerê xerab ê li ser belengazan, Wekî şêrê dike himîn û hirçê êrîşkar e.
Serekên te serhildêr, Bûne hevparên dizan. Tev ji bertîlê hez dikin, Dane pey diyariyan. Mafê sêwiyan nadin, Nakin doza jinebiyan.
Qîrîna wan wekî himîna şêremê ye, Wekî şêrên ciwan dikin himîn. Digurmijin û nêçîra xwe digirin û dibin. Kes xwe ji lepên wan rizgar nake.
“Lê çav û dilê te tenê li ser qezenca neheq e. Tu li pey rijandina xwîna bêsûcan, Neheqî û zordestiyê dikevî.”
“Pêxember jî, kahin jî xwedênenas in, Min li Mala xwe jî xerabiya wan dît.” Ev e gotina Xudan.
Serekên Cihûdayê, serekên Orşelîmê, karmendên qesrê, kahin û tevahiya gelê welêt ê ku di nav perçeyên wî re derbas bûn,
Loma wê şêrekî daristanê li wan bixe, Wê gurê çolê wan perçe bike Û wê piling li ber bajarên wan bikeve kemînê. Her kesê ji wir dertê, wê bê perçekirin. Çimkî neheqiya wan zêde ye Û çivanokiya wan gelek e.
Hespên wan ji pilingan leztir in, Ji gurên êvarê çalaktir in. Siwarên wan ji dûrî ve bi çargavî tên, Wekî teyr difirin, xwe davêjin ser nêçîrê.