Hemû padîşahên ku xulamên Hadadezer bûn, ji ber gelê Îsraêl têk çûn. Loma ew bi gelê Îsraêl re aş bûn û ji wan re bûn xulam. Bi vî awayî Aramî tirsiyan. Wan êdî alîkariya Emmoniyan nekir.
Gava Emmoniyan dît ku li ber çavê Dawid reş bûne, wan xeber şand Bêt-Rehov û Sovayê. Bîst hezar leşkerên peya yên Aramî, Padîşahê Maexayê û hezar leşkerên wî ji gelê Tovê jî duwanzdeh hezar zilam kirê kirin.
Silêman, ji Feratê heta welatê Filîstiyan, heta sînorê Misrê jî, li ser hemû padîşahiyan serwer bû. Wan bac anîn û di tevahiya jiyana xwe de xizmeta Silêman kirin.
Piştî Şawûl bû padîşahê gelê Îsraêl, wî li dijî hemû dijminên xwe şer kir; li dijî Moavî, Emmonî, Edomî, padîşahên Sovayê û Filîstiyan. Wî berê xwe dida ku bi ser diket.