Kerêtî û Peletiyên ku parêzvanên Dawid bûn, di ber padîşah re derbas bûn. Şeş sed leşkerên Gatî ku ji Gatê dabûn pey wî jî, di ber padîşah re derbas bûn.
Bi vî awayî zilamên Yoav bi tevahiya Kerêtî û Peletiyan re ku mêrxas bûn, di bin berpirsiyariya Avîşay de dan pey Şevayê kurê Bikrî û ji Orşelîmê derketin.
Sadoqê Kahin, Natanê Pêxember, Benayayê kurê Yehoyada, Kerêtî û Peletiyên parêzvan hatin, Silêman li hêstira Dawidê Padîşah siwar kirin û ew birin Gîhonê.
Di sala heftan de Yehoyada xeber şand û gazî sersedên Kariyan û sersedên hêza parastinê kir. Wî ew anîn Mala Xudan, ba xwe. Wî bi wan re peymanek çêkir û li Mala Xudan ew dan sondê. Paşê wî kurê padîşah nîşanî wan da.
Benayayê Qavseyêliyê kurê Yehoyada şervanekî wêrek bû. Karên mezin pêk anî. Du Moaviyên dilşêr kuştin. Herwiha di rojeke berfê de daket çalekê û li wir şêrekî kuşt.
Wey li şêniyên li keviya deryayê, Li miletê Kerêtiyan! Ya Kenanê! Ya welatê Filîstiyan! Gotina Xudan li dijî we ye! Ezê te tune bikim Û wê rûniştî nemîne.